Πληροφορίες για τον τουρισμό και πολιτισμό του δήμου Κιλελέρ
ΜΟΥΣΕΙΑ
Λαογραφικό Μουσείο Νέων Καρυών
Το Μουσείο στεγάζεται στον Α΄ όροφο του πρώην Κοινοτικού καταστήματος, σε αίθουσα που παραχωρήθηκε από το Δήμο.
H επίσκεψη είναι εφικτή κατόπιν συνεννοήσεως με τις υπεύθυνες κυρίες του μουσείου: Πουλτσίδου Δήμητρα 6946979120 και Σοφάκη Άννα 6973965394
Το μουσείο υποδέχεται το ευρύ κοινό κάθε Δευτέρα (παραδοσιακό γλέντι στην πλατεία) και 28-29 Αυγούστου (διήμερος πανηγυρικός εορτασμός του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου).
Λαογραφικό Μουσείο Νέας Λεύκης
Το μουσείο λειτουργεί στο κτίριο του παλιού Δημοτικού Σχολείου.
Λαογραφικό Μουσείο Κιλελέρ
Το Μουσείο στεγάζεται στο κτίριο του παλιού Δημαρχείου της Τοπικής Κοινότητας Κιλελέρ το οποίο παραχωρήθηκε από το Δήμο και λειτουργεί καθημερινά. Επικοινωνία 2410731173.
ΜΝΗΜΕΙΑ
Μνημείο Κιλελέρ
Προς τιμήν των πεσόντων Αγροτών στο Κιλελέρ. Τα αποκαλυπτήρια έγιναν τον Οκτώβριο του 1997, ο ανδριάντας είναι έργο του Βολιώτη γλύπτη Δημητρίου Γκεντέκου και παριστάνει έναν αγρότη κολίγο που φοράει τραγιάσκα και κρατά στα χέρια του μια κοσιά. Κάτω από το άγαλμα είναι χαραγμένη η επιγραφή: ‘Στη μνήμη των πεσόντων υπέρ της αγροτικής ιδέας’.
Μνημείο Νεοζηλανδών στις Νέες Καρυές
Στα 1000 μέτρα έξω από το χωριό στην οδό Φαρσάλων. Κατασκευάστηκε το 1945 από κατοίκους του χωριού προς τιμή των Νεοζηλανδών στρατιωτών που πολέμησαν τον Γερμανό κατακτητή στο πλευρό των Ελλήνων και στη θέση αυτή σκοτώθηκαν στις 19 Απριλίου του 1941.
Μνημεία πεσόντων Εθνικής Αντίστασης
Νίκαια
Άγιοι Ανάργυροι
Πλατύκαμπος
Ελευθέριο
Μεγάλο Μοναστήρι
Βυζαντινά Μνημεία
Ναός Αγίου Ιωάννου στις Νέες Καρυές
Ναός Αγίου Αθανασίου στον Κραννώνα
Ναός Αγίου Αθανασίου στο Ψυχικό
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ
Πολιτιστικό κέντρο Νίκαιας
ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ
Δανειστική βιβλιοθήκη του Οργανισμού Πολιτισμού και Περιβάλλοντος του Δήμου Κιλελέρ.
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ
Νίκαια: η πυκνότητα των εγκατεσπαρμένων νεολιθικών οικισμών στην περιοχή γύρω από τη Νίκαια (έχουν βρεθεί έως σήμερα 19 μαγούλες) και τα ευρήματα των ιστορικών χρόνων(επιγραφή των αρχαϊκών χρόνων, επιτύμβιες στήλες των ρωμαϊκών χρόνων και αναθηματικές στήλες στον Ίμψιο και Ζευξάνθιο Ποσειδώνα των ελληνιστικών χρόνων), αποδεικνύουν την αρχαιότατη κατοίκησή της. Ακόμη εικάζεται πως η Νίκαια κατέχει τη θέση της αρχαίας Χάλκης, ιδρυμένης πάνω σε ένα βασικό δρόμο επικοινωνίας της Θεσσαλίας.
Μοσχοχώρι: στην περίμετρο της κοινότητας βρέθηκαν τρεις νεολιθικές εγκαταστάσεις σε μαγούλες. Οι κορμοί των πήλινων ειδωλίων από τις ίδιες θέσεις προσφέρουν ενδείξεις για τον τρόπο κατασκευής τους, τον οποίο περιγράφει ο αρχαιολόγος Γ. Τουφεξής : “…σ’ένα βασικό στέλεχος από πηλό τοποθετούνται σε αδρή μορφή τα διάφορα μέλη του σώματος και τελικά με άλλη στρώση πηλού δημιουργείται το επιφανειακό μέρος του ειδωλίου, όπου δουλεύονται οι λεπτομέρειες η οπή στο άνω μέρος του λαιμού θα χρησίμευε για την καλύτερη στερέωση του κεφαλιού, το οποίο επίσης θα είχε δουλευτεί χωριστά”.
Μύρα: στη θέση Μαγούλα έχουν βρεθεί ψηφιδωτά σε εκσκαφές καθώς και τάφοι διάσπαρτα σε άλλες τοποθεσίες.
Νέα Λεύκη: στα νότια του χωριού βρέθηκαν δύο μαγούλες και προϊστορικά ευρήματα.
Κιλελέρ: νεολιθικοί οικισμοί και πολλά ευρήματα των προϊστορικών και ιστορικών χρόνων, βρέθηκαν στην περιοχή γύρω από το χωριό. Ερείπια τζαμιού βρίσκονται πάνω στο ύψωμα “Τζαμί”, στο οποίο είχε βρεθεί και λακκοειδής μυκηναϊκός τάφος με σημαντικά ευρήματα.
Καλαμάκι: οι 4 μαγούλες γύρω από τον οικισμό και τα πολυάριθμα ευρήματα των προϊστορικών και ιστορικών χρόνων αποδεικνύουν ότι η κατοίκηση εδώ, υπήρξε συνεχής από τη Νεολιθική εποχή.
Παλαιόσκαλα: για τον αρχαιολογικό χώρο της Παλαιόσκαλας, η ΙΕ’ Εφορεία Κλασικών Αρχαιοτήτων, αναφέρει: «Ο προϊστορικός οικισμός στη θέση Παλαιόσκαλα, ήταν κτισμένος πολύ κοντά στην ανατολική όχθη της αποξηραμένης σήμερα λίμνης Κάρλας – ή Βοιβηίδος κατά την αρχαιότητα – και απλώνεται στις παρυφές των δυτικών κλιτύων του Μαυροβουνίου. Βρίσκεται περίπου 47 χιλ. νοτιοανατολικά της Λάρισας, 5 χιλ. νότια από το χωριό Καλαμάκι, του Δήμου Κιλελέρ του Νομού Λάρισας. Στη θέση Παλαιόσκαλα διενεργήθηκε ανασκαφή που έφερε στο φως προϊστορικό οικισμό με τη μορφή μαγούλας. Με βάση τα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα και την κεραμική ο οικισμός μπορεί να χρονολογηθεί στην τελική Νεολιθική περίοδο. Η ανασκαφή στον οικισμό δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί, έτσι τα δεδομένα και τα στοιχεία για τον οικισμό αυτό παραμένουν πενιχρά, χωρίς να μπορούν να αξιοποιηθούν περισσότερο. Στον οικισμό διενεργήθηκε ανασκαφική έρευνα κατά τα έτη 2001 και 2002 σε έκταση 3,5 στρεμμάτων, στα πλαίσια της κατασκευής του Συλλεκτήρα 3 του Ταμιευτήρα Κάρλας».
Μέλισσα: η μαγούλα Ασπρόχωμα ή Ασημόχωμα βρίσκεται σε μικρή απόσταση από τη Μέλισσα. Πάνω σ’αυτήν υπάρχει τύμβος της κλασικής εποχής, 5-6 μ. ύψους. Αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον παρουσιάζει το καμπαναριό του Ι.Ν. Ζωοδόχου Πηγής, χτισμένο το 1897. Στο κέντρο του Λοφίσκου σώζεται μνημείο που έχει χαρακτηρισθεί διατηρητέο.
Νέο Περιβόλι: 1 χλμ. από τον οικισμό βρέθηκε μικρή μαγούλα με λίγα ευρήματα της Νεότερης Νεολιθικής περιόδου.
Αρμένιο: δύο μαγούλες βρέθηκαν Δυτικά και Νότια της περιοχής. Η μεγαλύτερη, η “Τρανή Μαγούλα” είναι εντυπωσιακή σε μέγεθος με ύψος 10μ., μήκος 500μ. και το πλάτος 300μ. Πολλά είναι και τα ευρήματα της Νεολιθικής και της εποχής της Χαλκοκρατίας, αλλά και των ιστορικών χρόνων (κλασικά και βυζαντινά).
Μεγάλο Μοναστήρι: στα ΒΑ ρέει το μαύρο ρέμα(Καραντερές),στη δυτική όχθη του οποίου βρέθηκαν πέντε θαλαμοειδής τάφοι της Μυκηναϊκής εποχής, με πολλά κτερίσματα. Παρόμοιος τάφος βρέθηκε και στα δυτικά του χωριού.
Σωτήριο: 3,5 χλμ. Α. του Σωτηρίου βρίσκονται τρία βραχώδη υψώματα που αποτελούν τη λοφοσειρά της Πέτρας (Αδά- Τεπέ), φυσικό όριο μεταξύ των νομών Λάρισας και Μαγνησίας. Αυτά θα πρέπει, κατά τη Νεολιθική εποχή, να αποτελούσαν νησί της λίμνης Βοιβηϊδας (Κάρλας). Στον αιώνα μας, σαν αποτέλεσμα της σταδιακής συρρίκνωσης της λίμνης, αποτελούσαν πια χερσόνησο, στην οποία είχε γίνει η μία από τις τρεις ιχθυόσκαλες της Κάρλας. Και τα τρία υψώματα περιβάλλονται από ισχυρό κυκλώπειο τείχος, που κατά τους ερευνητές είναι μυκηναϊκό και θα πρέπει να επεκτεινόταν σε μήκος 4-5 χλμ. Από την ίδια περιοχή προέρχονται ευρήματα των αρχαϊκών, των κλασικών χρόνων και βυζαντινά. Μέσα στο ίδιο το Σωτήριο σώζεται ακόμη το Κονάκι του μπέη.
Πλατύκαμπος: νεολιθικοί οικισμοί και ευρήματα της κλασικής εποχής βρέθηκαν εγκατεσπαρμένα στη γύρω περιοχή. Τούρκικο κτίσμα έχει σωθεί μέσα στον Πλατύκαμπο.
Γλαύκη: νεολιθικοί οικισμοί και κλασικά ευρήματα.
Μελισσοχώρι: στην περίμετρο του χωριού βρέθηκαν νεολιθικοί οικισμοί. Χαρακτηριστικά ευρήματα της ίδιας περιόδου είναι δύο ανθρωπόμορφα ειδώλια που παριστάνουν γυναίκες με καμπούρες. Σε ορισμένες από τις νεολιθικές θέσεις βρέθηκαν και τύμβοι καθώς και άλλα ευρήματα της κλασικής εποχής. Οι υπόγειες εγκαταστάσεις Γερμανικού Αρχηγείου σώζονται στη Μαγούλα Καρλή ή Μεσσιανή.
Ομορφοχώρι: εντοπίστηκε θέση νεολιθικού οικισμού γύρω από το Ομορφοχώρι (η πιο σημαντική στη θέση Γεντίκι ή Χασάμπαλη), καθώς και τα ευρήματα της περιόδου της Χαλκοκρατίας, αλλά και των ιστορικών χρόνων (κλασικών και μεταβυζαντινών).
Νάματα: η θέση νεολιθικού οικισμού έχει εντοπιστεί σε μαγούλα κοντά στο χωριό.
Δοξαράς: το τελευταίο μιας σειράς χαμηλών υψωμάτων στα ΒΑ του χωριού, αποτελεί τη θέση Νεολιθικού οικισμού, στα ΝΔ του οποίου βρέθηκε τύμβος της κλασικής εποχής που ανήκει στην ευρύτερη περιοχή της αρχαίας Κραννώνος.
Κυπάρισσος: βρέθηκαν τέσσερις νεολιθικοί οικισμοί νότια του χωριού, με ευρήματα της ίδιας και μεταγενέστερων περιόδων (Χαλκοκρατίας, κλασικά, μεταβυζαντινά).
Κραννώνας: Σύμφωνα με στοιχεία της ΙΕ’ Εφορείας Κλασικών Αρχαιοτήτων Λάρισας, όσο αφορά στον Κραννώνα, πρόκειται για τα λείψανα της αρχαίας Κραννώνας, σημαντικότατης πόλης της Πελασγιώτιδας, που άκμασε κυρίως κατά τους αρχαϊκούς και κλασικούς χρόνους (6ος – 4ος αι. π.Χ.) και έχουν εντοπιστεί 25 χλμ. νοτιοδυτικά της Λάρισας και 2 χλμ. προς την ίδια κατεύθυνση από την ομώνυμη σύγχρονη κοινότητα. Αναλυτικότερα η αρχαιολογική υπηρεσία μας πληροφορεί ότι: « Η σπουδαία της θέση στο εύφορο νοτιοδυτικό τμήμα της πεδιάδας, βόρεια του οροπεδίου που σχηματίζεται ανάμεσα στα όρη Χαλκηδόνιον και Φυλλήιον, φυσικό πέρασμα από την πεδιάδα της Λάρισας προς αυτή της Φαρσάλου, την καθιστούν μία από τις πλουσιότερες πόλεις της αρχαίας Θεσσαλίας. Από παλιότερους ερευνητές η πόλη συνδέθηκε με την ομηρική πόλη Εφύρα (Όμηρος, Ιλιάδα 13,301). Η ονομασία Κραννών, σύμφωνα με μια ετυμολογία, προέρχεται από την αιολική λέξη κράννα, που σημαίνει κρήνη. Η Κραννών αποτέλεσε την έδρα της ισχυρής φατρίας των Σκοπάδων, η οποία διοίκησε την πόλη για μεγάλο χρονικό διάστημα, κατά τον 6ο και 5ο αι. π.Χ. Ήδη από το 480 π.Χ. κόβει δικά της αργυρά και χάλκινα νομίσματα, γεγονός που αποδεικνύει τον πλούτο της πόλης. Την περίοδο αυτή ακολουθεί την πολιτική των Αλευάδων της γειτονικής Λάρισας. Από τον 4ο αι. π.Χ. αρχίζει σιγά-σιγά να έχει τον κυρίαρχο ρόλο στις εξελίξεις, καθώς οι συγκοινωνίες άρχισαν να επηρεάζουν την ανάπτυξη μιας πόλης, ενώ η πεδιάδα γύρω από την Κραννώνα είναι μικρή και η θέση της απόκερη. Τον 4ο αι. π.Χ. κυβερνά στην Κραννώνα ο τύραννος Δεινίας των Φερών, σύμφωνα με τις αρχαίες πηγές. Η περιοχή της Κραννώνας αποτέλεσε πεδίο σημαντικών μαχών, όπως αυτής του έτους 322 π.Χ., όταν ο μακεδόνας στρατηγός Αντίπατρος νίκησε τους Έλληνες στο λαμιακό πόλεμο. Σταδιακά η πόλη αρχίζει να χάνει τη σημασία της. Χαρακτηριστικό είναι ότι κανένας στρατηγός του Κοινού των Θεσσαλών δεν κατάγεται από την Κραννώνα μετά το 196 π.Χ.». Σύμφωνα με πληροφορίες της ΙΕ’ Εφορείας Κλασικών Αρχαιοτήτων Λάρισας, από ανασκαφές έχουν αποκαλυφθεί πυραμιδοειδείς τάφοι και κεραμικοί κλίβανοι- εργαστήρια. Αναλυτικότερα έχουν ανασκαφεί τρεις ταφικοί τύμβοι κλασικής περιόδου, πλήθος άλλων τάφων, κυρίως κιβωτιόσχημων Κλασικής, Ελληνιστικής και Ρωμαϊκής περιόδου. Επίσης έχει ερευνηθεί νεκροταφείο της Πρώιμης Εποχής του Σιδήρου με πλούσια κτερίσματα, το οποίο είχε κατασκευαστεί πάνω σε προϊστορικό οικισμό (μαγούλα). Έχει εντοπιστεί ακόμη στο ψηλότερο σημείο της κλασικής πόλης η οχυρωμένη ακρόπολη και έχει επισημανθεί στην κάτω πόλη η αγορά της. Τέλος αποκαλύφθηκαν δύο κεραμικοί κλίβανοι υστεροεληνιστικών χρόνων και τμήμα ελληνιστικών οικιών.
ΠΑΓΙΕΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
Τις εκδηλώσεις «Θερινά Δρώμενα», διοργανώνει από το 1994 ο Δήμος Νίκαιας και συνεχίζει να διοργανώνει ο Καλλικρατικός Δήμος Κιλελέρ. Οι εκδηλώσεις πραγματοποιούνται το τελευταίο δεκαήμερο του Αυγούστου και το πρώτο του Σεπτεμβρίου. Από το ξεκίνημα της διοργάνωσης των «Θερινών Δρωμένων» έως και ως σήμερα έχουν πραγματοποιηθεί πολυάριθμες πολιτιστικές εκδηλώσεις για την προβολή της πολιτιστικής παράδοσης της περιοχής τις οποίες έχει παρακολουθήσει πλήθος κόσμου από την τοπική κοινωνία αλλά και πάρα πολλοί επισκέπτες, που επιθυμούν να γνωρίσουν τα ήθη και τα έθιμα, την πολιτιστική κληρονομιά της περιοχής.
Στις εκδηλώσεις συμμετέχει ο Πολιτιστικός Οργανισμός του Δήμου, και άλλοι σύλλογοι της περιοχής με στόχο την διατήρηση της παράδοσης του τόπου μας. Οι εκδηλώσεις λαμβάνουν χώρα τόσο στη έδρα του Δήμου Κιλελέρ αλλά και σε άλλες Τοπικές Κοινότητες και φιλοδοξία του νεοσυσταθέντος Οργανισμού Πολιτισμού του Δήμου Κιλελέρ είναι να εξαπλωθούν σε όσο το δυνατόν περισσότερες περιοχές.
Τα Θερινά Δρώμενα ενδεικτικά περιλαμβάνουν τις παρακάτω εκδηλώσεις:
1. Μουσικές βραδιές με παραδοσιακή και λαϊκή μουσική.
2. Παραδοσιακή Χορωδία, Φιλαρμονική Ορχήστρα και εκδηλώσεις της Μουσικής Σχολής του Δήμου.
3. Εκδηλώσεις με παραδοσιακούς χορούς και τραγούδια στις οποίες συμμετέχουν τόσο τα τμήματα του Οργανισμού όσο και φιλοξενούμενα χορευτικά από την Ελλάδα και το εξωτερικό.
4. Εκδηλώσεις για παιδιά: κουκλοθέατρο, παραστάσεις καραγκιόζη, παιδικές κατασκευές, παιδικό θέατρο
5. Θεατρικές παραστάσεις.
6. Εκθέσεις ζωγραφικής, αγιογραφίας και χειροτεχνίας.
Ο Δήμος Κιλελέρ έχει αποφασίσει να εντάξει στο πρόγραμμα των «Θερινών Δρωμένων» τις γιορτές βαμβακιού στο Κιλελέρ και σκόρδου στον Πλατύκαμπο σε μία προσπάθεια ανάδειξη των τοπικών αγροτικών προϊόντων, της καλλιεργητικής κουλτούρας που τα συνοδεύει και της διασύνδεσής τους με την καθημερινότητα του αγροτικού πληθυσμού της περιοχής
Στις 6 Μαρτίου κάθε χρόνου γιορτάζεται η επέτειος των γεγονότων της αγροτικής εξέγερσης του 1910, που έμειναν γνωστά με το παλιό όνομα του χωριού, ως “το Κιλελέρ”.
ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ
ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ ΦΑΡΜΑΚΙΔΗΣ: Νικιώτης κληρικός και Δάσκαλος του Γένους. Τιμάται η μνήμη του κάθε χρόνο στη Νίκαια την Ε΄ Κυριακή των Νηστειών.
ΑΛΛΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
Κάθε χρόνο ο Δήμος σε συνεργασία με τα τοπικά συμβούλια τους τοπικούς συλλόγους και φορείς διοργανώνει εκδηλώσεις για τις απόκριες με παραδοσιακά εδέσματα, κρασί και παραδοσιακή μουσική.
ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
Νίκαια: πανηγυρίζει στη μνήμη των Αγ. Γεωργίου (23 Απριλίου) και Χαραλάμπους (10 Φεβρουαρίου), με παράλληλες εκδηλώσεις (παρουσίαση δημοτικών τραγουδιών και χορών). Επίσης υπάρχει παρεκκλήσι Αγ. Νεκταρίου.
Ζάππειο: πανηγυρίζει στη μνήμη των Αγ. Αθανασίου (18/1) και Παμμεγίστων Ταξιαρχών (8/11). Επίσης υπάρχει ο κοιμητηριακός ναός Αγ.Νεκταρίου και ο Ι.Ναός Αγ. Παρασκευής στο ομώνυμο άλσος όπου κάθε χρόνο προσφέρεται παραδοσιακό φαγητό(γίδα με κριθαράκι).
Μύρα: βρίσκεται το παρεκκλήσι της Παναγίας Κριτσιλάρ που εορτάζει 2 φορές το χρόνο της Ζωοδόχου Πηγής και το Δεκαπενταύγουστο. Στον οικισμό Μύρων εορτάζεται ο πολιούχος Αγ. Σπυρίδων (12/12), στο Καλό Νερό ο Αγ. Αχίλλειος(15/5) και υπάρχει και το εξωκλήσι των Αγίων Αποστόλων και στο Σοφό ο Αγ. Γεώργιος (23/4).
Νέα Λεύκη: πολιούχος είναι ο Άγιος Γεώργιος και υπάρχει και το εξωκλήσι του Αγίου Ραφαήλ σε ένα κατάφυτο λόφο έξω από το χωριό. Την 1η Φεβρουαρίου εορτάζεται η μνήμη του Αγ. Τρύφωνα, προστάτη των αμπελουργών και των περιβολάρηδων -που είναι από παράδοση οι πρόσφυγες – και παράλληλα με τις θρησκευτικές, γίνονται και πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Νέες Καρυές: έξω από τον οικισμό των Νέων Καρυών και πάνω σε λόφο είναι χτισμένος ο παλιός ιερός ναός του αποκεφαλισμού του Αγ. Ιωάννη του Προδρόμου, που εορτάζει στις 29/8. Επίσης η κοινότητα έχει πανηγύρι της Ζωοδόχου Πηγής και του Αγ. Σπυρίδωνος.
Χαρά: πανηγυρίζει του Αγ. Νικολάου και του Αγίου Δημητρίου.
Δίλοφο: Αγίου Βησσαρίωνος 15 Σεπτεμβρίου και επίσης στις 1 Φεβρουαρίου τιμάται η μνήμη του Αγίου Τρίφωνος προστάτη των αμπελουργών.
Μοσχοχώρι: Άγιος Γεώργιος
Κυπαρίσσια: Άγιος Χαράλαμπος, Άγιος Αθανάσιος και Αγία Παρασκευή.
Αγναντερή: το χωριό πανηγυρίζει τη μνήμη του Αγ. Αθανασίου στις 2 Μαΐου (ανακομιδή των λειψάνων).
Κιλελέρ: πανηγυρίζει στη μνήμη του Αγ. Γεωργίου και στον οικισμό Κοκκίνες της Αγίας Παρασκευής και του Αγίου Αθανασίου.
Μέλισσα: διήμερο πανηγύρι της Ζωοδόχου Πηγής (Πέμπτη και Παρασκευή της Διακαινησίμου)διεξάγεται στη Μέλισσα. Το Δεκαπενταύγουστο πανηγυρίζει ο Ι. Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Λοφίσκο.
Νέο Περιβόλι: πανηγυρίζει στη μνήμη του Προφήτη Ηλία (20 Ιουλίου) και του Αγίου Γεωργίου.
Καλαμάκι: Πανηγυρίζει στη μνήμη της Αγίας Παρασκευής και υπάρχει και η εκκλησία των Αγίων Αναργύρων.
Αρμένιο: νότια βρίσκεται ο Ι.Ν. της Παναγίας Αρμενίου, που χτίστηκε μετά την ανεύρεση της εικόνας της Παναγίας με θαυματουργό τρόπο στις αρχές του αιώνα και πανηγυρίζει το Δεκαπενταύγουστο. Το Αρμένιο πανηγυρίζει επίσης στη μνήμη των Αγ. Κωνσταντίνου και Ελένης (21 Μαΐου) και του Αγίου Αθανασίου.
Μεγάλο Μοναστήρι: Ι.Ν. Κοιμήσεως της Θεοτόκου, το Δεκαπενταύγουστο γίνεται το πανηγύρι του χωριού που διαρκεί τρεις μέρες και υπάρχει και η εκκλησία του Αγίου Αθανασίου
Νίκη: πανηγυρίζει τρεις φορές το χρόνο, με διήμερες εκδηλώσεις: του Αγ. Αχιλλείου (15/5), του Αγ. Χαραλάμπους (10/2) και του Αγ. Νεκταρίου (3/9). Στον οικισμό Αχίλλειο του Αγίου Αχιλλείου και των Αγίων Αναργύρων.
Σωτήριο: πανηγυρίζει στη μνήμη της Αγ. Παρασκευής (26/7) και του Αγίου Αθανασίου
Πλατύκαμπος: πανηγυρίζει στις 8 Μαΐου (μεταφέρεται η γιορτή του Αγ. Χαραλάμπους)και στις 8 Σεπτεμβρίου (μεταφέρεται η γιορτή του Αγ. Αθανασίου) και το Δεκαπενταύγουστο.
Γλαύκη: πανηγυρίζει στις 2 Μαΐου τον Άγιο Αθανάσιο(Κοιμήσεως Αθανασίου του Μεγάλου) και της Αγίας Άννας.
Ελευθέριο: πανηγυρίζει το Γενέσιον της Θεοτόκου (8/9).
Μελισσοχώρι: γιορτάζει με πανηγυρικό τρόπο τα “Δημήτρια” την παραμονή του Αγ. Δημήτριου (25 Οκτωβρίου) και υπάρχει και εξωκλήσι Αγίας Παρασκευής.
Ομορφοχώρι: στις αρχές του αιώνα εγκαταστάθηκαν στο χωριό πρόσφυγες από την Καππαδοκία, οι οποίοι τιμούν ιδιαιτέρως τον Αγ. Ραφαήλ, που το προσκύνημά του βρίσκεται μέσα στο άλσος της εισόδου και η μνήμη του πανηγυρίζεται κάθε χρόνο την 3η μέρα του Πάσχα. Πανηγύρι γίνεται και της Αναλήψεως στο ομώνυμο εξωκκλήσι που βρίσκεται πάνω στο βουνό Χασάμπαλη.
Μελία: Άγιος Αθανάσιος και εκκλησάκι Αγίων Αναργύρων. Στον οικισμό Αναγέννησης η Ζωοδόχος Πηγή και στον οικισμό Μόδεστος ο Άγιος Αθανάσιος και ο Άγιος Μόδεστος.
Νάματα: Άγιος Γεώργιος
Χάλκη: Άγιος Αθανάσιος, Άγιος Γεώργιος και Άγιος Ραφαήλ και εξωκλήσια Αναλήψεως και Αγίου Χαραλάμπους.
Γαλήνη: Άγιος Αθανάσιος, Αγία Παρασκευή και Αγία Γαλήνη.
Άγιος Γεώργιος: ο Άγ. Γεώργιος πανηγυρίζει στη μνήμη του προστάτη αγίου του στις 23 Απριλίου και του Αγίου Αθανασίου.
Βούναινα: τα Βούναινα είναι γνωστά στην περιοχή λόγω της ιδιαίτερης τιμής που αποδίδεται ακόμη και σήμερα στον Άγιο Νικόλαο το Νέο, ο οποίος μαρτύρησε κατά το Συναξάρι του, στο όρος της Βουναίνης επί Λέοντος ΣΤ΄ του Σοφού (10ος αι.). Η μνήμη του πανηγυρίζεται κάθε χρόνο στις 9 Μαΐου στη νεότερη εκκλησία που βρίσκεται δίπλα στην πηγή – αγίασμα, στη θέση της παλιότερης που κάηκε. Πανηγυρίζει επίσης του Αγίου Δημητρίου.
Άνω Βούναινα: Κων/νου και Ελένης.
Δοξαράς: πανηγυρίζει στη μνήμη του Αγ. Βησσαρίωνος (15/9) με θρησκευτικές και άλλες εκδηλώσεις. Επίσης του Αγίου Ιωάννη και των Αγίων Αναργύρων.
Κραννώνας: πανηγυρίζει της Ζωοδόχου Πηγής (Παρασκευή Διακαινησίμου) και του Αγίου Αθανασίου και στον οικισμό Κάμπος του Αγίου Κων/νου και Ελένης
Μαυροβούνι: το ετήσιο πανηγύρι γίνεται στη μνήμη του Αγ. Αθανασίου (2/5) και στον οικισμό Κρύα Βρύση του Αγίου Γεωργίου
Ψυχικό: πανηγυρίζει στη μνήμη του Αγ. Αθανασίου στις 18 Ιανουαρίου και του Αγίου Ραφαήλ.
Άγιοι Ανάργυροι: Αγίων Αναργύρων και Αγίου Γεωργίου. Στον οικισμό Μεσοράχης τα Εισόδια και η Κοίμηση της Θεοτόκου και Μιχαήλ και Γαβριήλ.
Κυπάρισσος: Μεταμόρφωση του Σωτήρος, Παναγία Μυρτιδιώτισσα και στον Οικισμό της Αγίας Παρασκευής ο Ι.Ν.Αγίας Παρασκευής.
Μικρό Βουνό: Άγιος Αθανάσιος
Πηγή: Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Περιβάλλοντος του Δήμου Κιλελέρ, 22/2/2012.