Πληροφορίες για τον τουρισμό και πολιτισμό του δήμου Λαρισαίων

Η ΟΔΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ

Το Αρχαίο Θέατρο και το ιστορικό κέντρο που απλώνεται γύρω του αποτελούν από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα την ψυχή της πόλης. Ένα σύνολο αρχαίων μνημείων και κτιρίων αποτυπώνουν την ιστορία της με ιδιαίτερα ζωντανό και γραφικό τρόπο. Με αφετηρία το Αρχαίο Θέατρο μπορούμε να κατηφορίσουμε προς τον Πηνειό ποταμό για έναν απολαυστικό περίπατο είτε να κατευθυνθούμε προς την αντίθετη πλευρά με προορισμό τις πλατείες Αγαμέμνονα Μπλάνα και Αγ. Βησσαρίωνα.

Α΄ Αρχαίο Θέατρο

Στην οδό Βενιζέλου δεσπόζει το Α’ Αρχαίο Θέατρο που βρίσκεται στις παρυφές του Λόφου του Φρουρίου. Οι ανασκαφές για την αποκάλυψη του Α’ Αρχαίου Θεάτρου χρονολογούνται από το 1910, συνεχίστηκαν το 1968, ενώ από το 1977, η ΙΕ’ ΕΠΚΑ Λάρισας, άρχισε μια συστηματική προσπάθεια αποκάλυψής του. Στις αρχές και κατά τη διάρκεια του 20ου αι., πάνω από το μνημείο που δεν ήταν πια ορατό, διανοίχτηκαν οδοί και οικοδομήθηκαν διάφορα κτίσματα (οικίες, ερ γαστήρια, καταστήματα) μερικά από τα οποία με τις βαθιές θεμελιώσεις τους επέφεραν ανεπανόρθωτες ζημιές στο μνημείο.

Το Α΄ αρχαίο θέατρο της Λάρισας οικοδομήθηκε κατά το α΄ μισό του 3ου αι. π.Χ. στα χρόνια του βασιλιά της Μακεδονίας Αντιγόνου Γονατά, όταν μετά τον θάνατο του Μεγ. Αλεξάνδρου, κατά την ελληνιστική εποχή, η Θεσσαλία αποτελούσε τμήμα του Βασιλείου της Μακεδονίας. Η κατασκευή του συνδέεται με λατρευτικές εκδηλώσεις όπως η τέλεση θεατρικών παραστάσεων, μουσικών και ωδικών αγώνων, αλλά και πολιτικές εκδηλώσεις που σχετίζονται με την διοίκηση του Κοινού των Θεσσαλών και τις συνεδριάσεις της εκκλησίας του Δήμου.

Είναι ένα από τα σημαντικότερα και μεγαλύτερα θέατρα της περιόδου, ενώ φαίνεται να ακολούθησε το παράδειγμα του Διονυσιακού Θεάτρου της Αθήνας. Χτίστηκε, δηλαδή, σε απόσταση από την Αρχαία Αγορά αλλά με προσανατολισμό προς αυτή. Κατά την ρωμαϊκή περίοδο μετατράπηκε σε αρένα, με αποτέλεσμα τα θεατρικά δρώμενα της πόλης να φιλοξενούνται στο Β΄ Αρχαίο θέατρο.

Το μέγεθος της σκηνής του Ά αρχαίου θεάτρου της Λάρισας είναι σύμφωνο με πολλά θέατρα της αρχαιότητας και κυρίως με το θέατρο της Επιδαύρου. Η ορχήστρα του θεάτρου πιθανολογείται ότι είχε διάμετρο μεγαλύτερη των 20 μέτρων. Το κάτω θέατρο υπολογίζεται πως έχει περίπου 25-30 σειρές εδωλίων, ενώ το επιθέατρο, του οποίου το πάνω μέρος καταστράφηκε, αν και έχουν σωθεί μόνον τρεις σειρές εδωλίων, υπολογίζεται πως είχε συνολικά 18-20 σειρές. Με βάση τα παραπάνω υπολογίζεται ότι το θέατρο χωρούσε πάνω από 10.000 θεατές.

Μεγάλο Οθωμανικό Λουτρό (Buyuk Hamam)

Από το Αρχαίο Θέατρο μπορεί κανείς είτε να ανηφορίσει στο λόφο του Φρουρίου για κάποιο μικρό διάλειμμα στις γύρω καφετέριες είτε να συνεχίσει την περιήγησή του στην Οδό Βενιζέλου και να εξερευνήσει το ιστορικό κέντρο της πόλης. Μερικές δεκάδες μέτρα πιο πέρα συναντάμε το Μεγάλο Οθωμανικό Λουτρό (Buyuk Hamam). Ο ιδρυτής του μας είναι ακόμη άγνωστος, ενώ από αρχειακές πηγές του τέλους του 19ου αι. γνωρίζουμε ότι το λουτρό ανήκε στο βακούφι του τεκέ του Σεϊντ Γιαχγιά Χαμεβή Καντρή (γύρω στον 17ος αι.).

Το μεγάλο λουτρό είναι ένα επίμηκες κτίσμα με δύο τρούλους, το οποίο ακολουθεί τη βασική μορφή της κάτοψης του μνημειώδους τύπου των δημόσιων οθωμανικών λουτρών, με χώρους που διατάσσονται γραμμικά κατά μήκος του άξονα ανατολής-δύσης.

Μετά την απελευθέρωση, το εσωτερικό του ήταν ήδη κατατετμημένο και διαμορφωμένο σε μικρά μαγαζιά και εργαστήρια. Σήμερα όλο το συγκρότημα του λουτρού έχει ενσωματωθεί στα νεότερα εμπορικά καταστήματα. Την αίθουσα αποδυτηρίων του λουτρού μοιράζονται σήμερα διάφορα καταστήματα της οδού Βενιζέλου: πρόκειται για ένα μεγάλο τετράγωνο χώρο, ο οποίος καλύπτεται με ημισφαιρικό τρούλο, που με τις διαστάσεις του (διάμετρος 13μ.) υπερέχει στην κλίμακα του όλου συγκροτήματος, αντανακλώντας τον ιδιαίτερα σημαντικό κοινωνικό ρόλο του χώρου αυτού.

Μπαϊρακλί Τζαμί

Λίγο πιο κάτω από το Μεγάλο Οθωμανικό Λουτρό και διασχίζοντας μεγάλος μέρος του μη πεζοδρομημένου κομματιού της οδού Βενιζέλου, στο ύψος της οδού Παπαφλέσσα συναντάμε το Μπαϊρακλί Τζαμί (τέμενος) που βρίσκεται στο κέντρο της αγοράς, στη συμβολή των οδών Παπαφλέσσα και Όσσης.

Ονομάστηκε έτσι, γιατί λέγεται ότι ο ιμάμης του τζαμιού αυτού ύψωνε μια σημαία, δίνοντας σήμα και στους υπόλοιπους ιμάμηδες της περιοχής να καλέσουν τους πιστούς για προσευχή (μπαϊράκ στα τούρκικα σημαίνει σημαία). Από το Μπαϊρακλί Τζαμί σήμερα σώζονται οι δύο τοίχοι του κεντρικού χώρου, οι οποίοι χαρακτηρίζονται από ωραία πλινθοπερίκλειστη τοιχοδομία όπως το Μπεζεστένι, με το οποίο χρονολογούνται στην ίδια περίοδο (15ος – αρχές 16ου αι.).

Γενί Τζαμί

Συνεχίζοντας από το Μπαϊρακλί Τζαμί συναντάμε το Γενί Τζαμί που βρίσκεται στην οδό 31ης Αυγούστου απέναντι από την πλατεία Μπλάνα. Ο ιδρυτής του και η χρονολογία κατασκευής του είναι άγνωστα. Σύμφωνα με την αρχιτεκτονική του κτιρίου, τα νεοκλασικά διακοσμητικά στοιχεία των όψεων αλλά και του «μιχράπ» χρονολογείται τον 19ο αι.

Αποτελεί το νεότερο από τα πολλά τζαμιά που υπήρχαν στη Λάρισα την περίοδο της οθωμανικής κατοχής (γενί = νέο). Χρησιμοποιήθηκε ως τόπος προσευχής από τη μουσουλμανική κοινότητα ως το 1924, οπότε και έγινε η ανταλλαγή των πληθυσμών. Από το 1939 έως το 1941 στέγασε μια μικρή αρχαιολογική συλλογή και τη δημοτική βιβλιοθήκη. Η αρχαιολογική συλλογή λεηλατήθηκε εν μέρει την περίοδο 1941-44.

Το κτήριο έπαθε ζημιές από τους σεισμούς των ετών 1941, 1955 και 1957. Επισκευάστηκε πρόχειρα και αποφασίστηκε να μετατραπεί σε αρχαιολογικό μουσείο. Οι σεισμοί του 1980 προξένησαν για μια ακόμη φορά ζημιές στο κτήριο. Από το 1983 -μετά τις επισκευές- έως σήμερα στεγάζεται σε αυτό το Αρχαιολογικό Μουσείο Λάρισας.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ (ΦΡΟΥΡΙΟ)

Η Κεντρική πλατεία (Δημάρχου Σάπκα) της Λάρισας αποτελεί σημείο αναφοράς για την πόλη. Από την Κεντρική πλατεία αρχίζει ο πεζόδρομος της οδού Κούμα, όπου μπορεί ο επισκέπτης να περιηγηθεί στα καταστήματα του είτε να απολαύσει τον περίπατο κάτω από τη σκιά των δένδρων. Από το σημείο αυτό ο επισκέπτης μπορεί να ακολουθήσει και την διαδρομή προς τον λόφο του Φρουρίου.

Λόφος του Φρουρίου

Με αφετηρία την Κεντρική πλατεία και ανηφορίζοντας το λόφο του Φρουρίου, μέσα από τους πολυάριθμους πεζόδρομους, ο επισκέ πτης θα συναντήσει ένα σύμπλεγμα μνημείων της παλαιοχριστιανικής, της κυρίως βυζαντινής αλλά και της οθωμανικής περιόδου, που αναδείχθηκαν τα τελευταία χρόνια.

Ειδικότερα, στην πλατεία Λαμπρούλη, έχουν διασωθεί τμήματα του Μπεζεστενίου του 15ου αι., των παλαιοχριστιανικών λουτρών του 6ου αι., της παλαιοχριστιανικής βασιλικής του Αγίου Αχιλλίου και της βασιλικής της κυρίως βυζαντινής περιόδου του 11ου – 12ου αι. μ.Χ., με νεκροταφεία της ίδιας περιόδου.

Μπεζεστένι

Το Μπεζεστένι της Λάρισας κατέχει με την παρουσία του δεσπόζουσα θέση στο ευρύχωρο πλάτωμα του λόφου της αρχαίας ακρόπολης, στη σημερινή τοποθεσία «Λόφος Φρουρίου». Πρόκειται για μεγάλη σκεπαστή αγορά, που κτίσθηκε από τους Οθωμανούς στα τέλη του 15ου – αρχές του 16ου αιώνα. Το Μπεζεστένι αποτέλεσε, έκτοτε, και για τρεις περίπου αιώνες, το ζωτικότερο τμήμα της αγοράς. Σήμερα σώζονται μόνο οι περιμετρικοί τοίχοι του κεντρικού οικοδομήματος. Στο Μπεζεστένι βρίσκεται προσωρινά και η βυζαντινή συλλογή αρχαίων, η οποία θα μεταφερθεί στο Διαχρονικό Μουσείο, ώστε να αρχίσει η επισκευή και ανάδειξη του μνημείου από τις αρμόδιες υπηρεσίες.

Παλαιοχριστιανική Βασιλική του Αγίου Αχιλλίου

Πρόκειται για τρίκλιτη βασιλική, αφιερωμένη στον Άγιο Αχίλλιο, σύμφωνα με επιγραφές. Κτίσθηκε τον 6ο αιώνα πάνω στον τάφο του Αγίου. Διατηρείται στο επίπεδο της θεμελίωσης και κοσμείται με ψηφιδωτά δάπεδα στο νάρθηκα. Ο τάφος του Αγίου μπορεί να ταυτιστεί με τον καμαροσκέπαστο τάφο του βορείου κλίτους, που φέρει ζωγραφική διακόσμηση με σταυρούς.

Ο ναός επισκευάσθηκε στη μεσοβυζαντινή περίοδο αφού αποτελούσε τον επισκοπικό ναό της πόλης και μέρος του χρησιμοποιήθηκε ως νεκροταφείο. Στον περιβάλλοντα χώρο ανασκάφηκαν αρκετά προσκτίσματα του ναού, αφού είναι γνωστό ότι οι βασιλικές περιβάλλονταν από κατοικίες, αποθήκες, λουτρά, φιλανθρωπικά ιδρύματα. Στα τέλη του 15ου αιώνα, όταν οι Οθωμανοί έκτισαν το Μπεζεστένι στα βόρεια του ναού, παραχώρησαν στους χριστιανούς άλλο χώρο λατρείας και έτσι ο ναός μετακινήθηκε δυτικότερα.

Παλαιοχριστιανικά Λουτρά

Το λουτρό της πλατείας Λαμπρούλη βρίσκεται βορειοανατολικά της βασιλικής του Αγίου Αχιλλίου και πιθανόν εντάσσεται σε συγκρότημα κτηρίων που σχετίζεται με τη βασιλική. Πρόκειται για ένα μικρό λουτρό με δύο χώρους και χρονολογείται τον 6ο αι. μ.Χ.

Βυζαντινός ναός-Νεκροταφεία

Στο κέντρο του λόφου του Φρουρίου αποκαλύφθηκε βυζαντινός ναός και τμήμα νεκροταφείου.

Μεσοβυζαντινός ναός

Ήταν ένας αρχικά μονόχωρος ναός με ημικυκλική αψίδα ιερού, που περιβλήθηκε με στοά. Σύμφωνα με τα ευρήματα τυπολογικά πιθανόν εντάσσεται μεταξύ τρίκλιτης βασιλικής με νάρθηκα και τρουλλαίου ναού με περίστωο. Χρονολογείται στον 11ο-12ο αιώνα αλλά πατάει επάνω σε παλαιοχριστιανικό κτήριο. Τα ερείπιά του έχουν ενσωματωθεί στο βόρειο μέρος της πλατείας Λαμπρούλη.

Νεκροταφεία

Βυζαντινά νεκροταφεία εντοπίστηκαν σε διάφορα σημεία της πόλης, όπως στις παρυφές της πόλης, στη συνοικία Ταμπάκικα, στην οδό Αεροδρομίου, στην οδό Νικηταρά, στη συνοικία Ιπποκράτης και στο κέντρο της πόλης. Στο Λόφο του Φρουρίου ανασκάφηκε το νεκροταφείο του μεσοβυζαντινού ναού. Το νεκροταφείο αποτελείται από κιβωτιόσχημους και κεραμοσκεπείς καλυβίτες τάφους και δύο καμαροσκεπή οστεοφυλάκια.

Β’ Αρχαίο Θέατρο

Τέλος, ο επισκέπτης, με κατεύθυνση προς τα νοτιοδυτικά, μπορεί να επισκεφτεί στη συμβολή των οδών Ταγματάρχου και Πρωτομαγιάς, το Β’ Αρχαίο Θέατρο της Λάρισας, το οποίο άρχισε να κατασκευάζεται τον 1ο αι. π.Χ. Η συστηματική ανασκαφή του μνημείου πραγματοποιήθηκε τα έτη 1985 και 1986 και ολοκληρώθηκε μόνο η κατασκευή της σκηνής και της ορχήστρας. Η ορχήστρα έχει διάμετρο περίπου 30 μέτρα. Η σπουδαιότητα του έγκειται στη κάλυψη συγκεκριμένων πνευματικών αναγκών των αρχαίων Λαρισαίων, αφού το Α’ θέατρο μετά τη Ρωμαϊκή κατάκτηση (δηλαδή μετά τον 2ο προχριστιανικό αιώνα) είχε ήδη μετασκευασθεί σε αρένα και δεν ήταν δυνατόν να χρησιμοποιηθεί για άλλου είδους εκδηλώσεις.

Αναμφισβήτητα, το Β’ Αρχαίο Θέατρο αποτελεί ιδανικό χώρο για το ανέβασμα ποιοτικών καλλιτεχνικών παραστάσεων. Το 1987 ανέβηκε η τραγωδία «Αντιγόνη» του Σοφοκλή από το Θεατρικό Όμιλο «Βραχωρίτη» του Βόλου και ακολούθησαν παραστάσεις του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Λάρισας, όπως οι «Χοηφόρες » του Αισχύλου (1992) και ο «Φιλοκτήτης» του Σοφοκλή (2004).

ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΔΟ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ ΤΟΥ ΑΛΚΑΖΑΡ

Πηνειός Ποταμός

Κατηφορίζοντας την οδό Βενιζέλου προς την βόρεια πλευρά της πόλης, στα δεξιά μας στο λόφο του Φρουρίου βρίσκεται ο μεγαλοπρεπής Μητροπολιτικός ναός του Αγίου Αχιλλίου, πολιούχου της πόλης, ενώ μπροστά μας ρέει φιδωτά και ήρεμα ο Πηνειός ποταμός. Η Λάρισα και το ποτάμι της άρρηκτα δεμένοι μεταξύ τους εδώ και χιλιετίες έχουν χαράξει την ιδιαίτερη ιστορία τους. Ο Πηνειός πλημμύρισε πολλές φορές τα παραποτάμια χωριά και τις πλησιέστερες σ’ αυτόν συνοικίες της Λάρισας όπως το 1729, το 1826, το 1882, το 1883. Στην πλημμύρα του 1826 αποκαλύφθηκε ο τάφος του Ιπποκράτη, στο δρόμο προς την αρχαία Γυρτώνη. Κοντά του στήθηκε κενοτάφιο και μαρμάρινος ανδριάντας το 1978, έργο του Τυρναβίτη γλύπτη Γεωργίου Καλακαλά. Το 1986 ιδρύθηκε στο κενοτάφιο Ιατρικό Μουσείο από το Λαρισαίο αρχίατρο Δημήτριο Παλιούρα. Περιλαμβάνει τη μαρμάρινη πλάκα από τον τάφο του Ιπποκράτη, τις γλυπτές προτομές της Υγείας, του Ασκληπιού, του Φλέμινγκ, του Γ. Παπανικολάου και του ιδρυτή. Περιλαμβάνει επίσης ιατρικά βιβλία και φωτογραφίες. Το Μουσείο είναι επισκέψιμο κατόπιν συνεννοήσεως. Το μνημείο του Ιπποκράτη, πατέρα της Ιατρικής, βρίσκεται απέναντι από το πάρκο του Αλκαζάρ.

Πάρκο Αλκαζάρ

Μετά την κεντρική γέφυρα του Πηνειού, γέφυρα Πηνειάδων Νυμφών, στη βορειοδυτική άκρη της πόλης, μπορείτε να απολαύσετε την πιο όμορφη γωνιά της, το πάρκο του Αλκαζάρ. Ένα πανέμορφο και καταπράσινο αστικό άλσος αναψυχής με πολλά δέντρα, λουλούδια, ανοιχτούς χώρους άθλησης και ψυχαγωγίας, υπαίθριο θέατρο χωρητικότητας 2.500 ατόμων, το γνωστό Κηποθέατρο που τους καλοκαιρινούς μήνες φιλοξενεί διάφορες θεατρικές παραστάσεις και μουσικοχορευτικές εκδηλώσεις.

Πάνω από το ποτάμι υπάρχουν πεζογέφυρες που ενώνουν τις δύο όχθες του Πηνειού, ποδηλατόδρομοι, παγκάκια, ωραία φωτιστικά και το Μνημείο της Εθνικής Αντίστασης, ένα θαυμάσιο έργο του Λαρισαίου γλύπτη Φιλολάου Τλούπα. Σε κεντρική θέση του πάρκου έχει δημιουργηθεί τεχνητή λίμνη με πεζογέφυρες, ενώ στις όχθες έχουν διαμορφωθεί βραχόκηποι, πέργκολες και καθιστικά που προσφέρουν ευχάριστη διαμονή στον επισκέπτη.

Στη βόρεια άκρη του βρίσκεται το Στάδιο Αλκαζάρ, ένα πο λύ ωραίο γήπεδο ποδοσφαίρου που κατασκευάστηκε το 1965, χωρητικότητας 15.000 θεατών, έδρα της ποδοσφαιρικής ομάδας ΑΕΛ (Αθλητική Ένωση Λάρισας). Λίγο πιο πέρα από το γήπεδο του Αλκαζάρ βρίσκεται το Κολυμβητήριο, το γήπεδο μπάσκετ και άλλες αθλητικές εγκαταστάσεις. Συνεχίζοντας το δρόμο προς Τύρναβο συναντάμε το Αισθητικό Άλσος της πόλης, στο οποίο οι νεαροί φίλοι της τροχοσανίδας μπορούν να διασκεδάσουν στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο άθλησης, skate park.

Το σύνολο των πεζογεφυρών που ενώνουν τις δύο όχθες του Πηνειού σε όλο το διάστημα που διαρρέει την πόλη της Λάρισας είναι εκτός από την γέφυρα Πηνειάδων Νυμφών, οι γέφυρες Ναϊάδων, Κρηνίδων και Κρυσταλίδων Νυμφών. Από την πρώτη γέφυρα έως την τελευταία ο περιπατητής συναντά ράμπες, ποδηλατοδρόμους, το λιμανάκι που είναι μια μικρή ξύλινη προβλήτα με δυνατότητα ελλιμενισμού μικρών σκαφών, ενώ ολόκληρη η περιοχή είναι υπέροχα δενδροφυτεμένη.

ΟΙ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ

Κεντρική Πλατεία (πλατεία Δημάρχου Μιχ.Σάπκα)

Η ιστορική Κεντρική πλατεία (Δημάρχου Σάπκα) της Λάρισας περιβάλλεται από τις οδούς Παπαναστασίου, Κύπρου, Μεγάλου Αλεξάνδρου και τον πεζόδρομο της Κούμα, όπου βρίσκεται και το Δικαστικό Μέγαρο της πόλης. Επί της οδού Παπαναστασίου βρίσκεται το Δημαρχείο της πόλης ενώ απέναντι από την πλατεία, στην οδό Κύπρου, βρίσκεται το επιβλητικό κτήριο της Στρατιωτικής Λέσχης των Αξιωματικών. Η πλατεία συγκεντρώνει κάθε είδος λειτουργιών, εμπορικών, ψυχαγωγικών, πολιτιστικών, καθώς και κοινωνικών σχέσεων.

Μπροστά από το Δικαστικό Μέγαρο ολοκληρώνεται ο «γλυπτός ποταμός», συντριβάνι, της γλύπτριας Νέλλας Γκόλαντα, χαρακτηριστικό καλλιτεχνικό στοιχείο της πλατείας. Προτομές σημαντικών Ελλήνων, όπως του πρώην Δημάρχου Μιχαήλ Σάπκα κοσμούν τις διάφορες γωνίες της πλατείας.

Πλατεία Αγαμέμνονα Μπλάνα (πλατεία Νέας Αγοράς)

Η νέα πλατεία Δημάρχου Αγαμέμνονα Μπλάνα βρίσκεται απέναντι από το Αρχαιολογικό Μουσείο Λάρισας και την πλατεία του Αγίου Βησσαρίωνα, ανάμεσα στις οδούς Κύπρου και Βενιζέλου. Στην πλατεία Αγ. Μπλάνα μετά από ανασκαφικές εργασίες για την δημιουργία υπόγειου χώρου στάθμευσης, ήρθαν στο φως παλαιοχριστιανικά λουτρά του 5ου αι. π.Χ. τα οποία ανέβηκαν στη στάθμη της σημερινής πό λης και ενσωματώθηκαν με την πλατεία. Σήμερα, οι αρχαιότητες αποτελούν κυρίαρχο στοιχείο της, έχουν περιβληθεί με πράσινο και είναι επισκέψιμες. Ενώ, μέσα στον ιερό ναό του Αγίου Βησσαρίωνος, ο Λαρισαίος ζωγράφος Αγήνορας Αστεριάδης έχει φιλοτεχνήσει τις αγιογραφίες του. Σε αυτή την πλατεία εκτός από την εκκλησία του Αγίου Βησσαρίωνα βρίσκονται το κτήριο του Δημοτικού Ωδείου και ένα μεγάλο σιντριβάνι.

Πλατεία Ταχυδρομείου (πλατεία Ρήγα Φερραίου, Εθνάρχου Μακαρίου)

Η πλατεία Ταχυδρομείου είναι αναμφισβήτητα η πιο ζωντανή πλατεία της πόλης. Σ΄ αυτή βρίσκονται δεκάδες καφετέριες που φιλοξενούν καθημερινά τους Λαρισαίους αλλά και πλήθος κόσμου από τις υπόλοιπες θεσσαλικές πρωτεύουσες.

Την πλατεία κοσμεί ο «Γλυπτός Ποταμός», το μεγάλο σιντριβάνι της Λαρισαίας γλύπτριας Νέλλας Γκόλαντα, όπου οι καταρράκτες των νερών συμβολίζουν τις ορεινές πηγές του Πηνειού ποταμού. Το πνεύμα της γλυπτικής σύνθεσης συνεχίζεται στο κεντρικό σιντριβάνι της πλατείας, με την εμφάνιση εκ νέου των νερών, τα οποία θα συνεχίσουν υποθετικά μια υπόγεια διαδρομή μέχρι την κεντρική πλατεία (Σάπκα), συμβολίζοντας έτσι τη διαδρομή που κάνει ο Πηνειός ποταμός.

Στην πλατεία επίσης βρίσκεται το κτήριο της ιατρικής σχολής (πρώην κλινική Γ.Ι Κατσίγρα), ενώ ακριβώς μπροστά της βρίσκεται ο βυθισμένος αύλειος χώρος της, όπου πραγματοποιούνται εκδηλώσεις και συναυλίες.

Πλατεία Δημάρχου Αριστείδη Λαμπρούλη

Η πλατεία του Δημάρχου Αριστείδη Λαμπρούλη βρίσκεται στο λόφο του Φρουρίου. Μετά την αποκάλυψη του βυζαντινού ναού και του παλαιοχριστιανικού λουτρού, η πλατεία διαμορφώθηκε έτσι ώστε να βρίσκεται σε πλήρη αρμονία με το ιστορικό Μπεζεστένι και την βασιλική του Αγίου Αχιλλείου. Στο βόρειο τμήμα της, βρίσκεται η προτομή του Αριστείδη Λαμπρούλη.

Στο χώρο της σημερινής πλατείας γινόταν η λαϊκή αγορά της Τετάρτης, που λειτουργούσε όλη την ημέρα μέχρι το βράδυ. Για το λόγο αυτό, σήμερα στη Λάρισα η αγορά λειτουργεί την Τετάρτη και όχι την Πέμπτη, όπως στην υπόλοιπη Ελλάδα.

Η πλατεία είναι όλη πλακόστρωτη και όμορφα φωταγωγημένη, ενώ γύρω της υπάρχουν διάφορα μπαράκια που γεμίζουν από κόσμο, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες.

Μύλος του Παπά

Ο Μύλος του Παπά είναι ένα κτηριακό συγκρότημα που βρίσκεται στην οδό Γεωργιάδου, κάτω από το λόφο του Φρουρίου. Πρόκειται για ένα βιομηχανικό κτήριο αλευροποιίας (μύλος) που κατασκευάστηκε το 1883. Ανακατασκευάστηκε δύο φορές μετά από πυρκαγιές και υπήρξε το χαρακτηριστικότερο βιομηχανικό κτήριο στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλίας.

Αρχικά λειτουργούσε ως ατμόμυλος αλλά ύστερα από μία περίοδο εκσυγχρονισμού και συνεχών επεκτάσεων ο παλαιός ατμόμυλος επεκτάθηκε και μετατράπηκε σε σύγχρονο αυτόματο βιομηχανικό κυλινδρόμυλο. Ειδικότερα, ο κυλινδρόμυλος Παπά ειδικευόταν στην παραγωγή αλεύρων από σκληρό σιτάρι, που χρησιμοποιούνταν ως πρώτη ύλη στη βιομηχανία ζυμαρικών και τροφοδοτούσε με πολύ καλές ποιότητες αλεύρων τις μεγαλύτερες βιομηχανίες ζυμαρικών. Σήμερα ο Μύλος του Παπά ανήκει στο Δήμο Λαρισαίων που έχει μετατρέψει το κτίσμα σε ένα πολυδύναμο πολιτιστικό, εκπαιδευτικό, ψυχαγωγικό και συνεδριακό κέντρο. Τόσο το κεντρικό κτήριο όσο και τα βοηθητικά κτίσματα συνοδείας (αποθήκες, γραφεία κ.λπ.), φιλοξενούν το θέατρο του Μύ λου για τις παραστάσεις του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Λάρισας – Θεσσαλικό Θέατρο, τις αίθουσες και τα γραφεία της Φιλαρμονικής του Δήμου, το κουκλοθέατρο «Τιριτόμπα» και το μουσείο κούκλας, τη Δημοτική Σχολή Μπαλέτου, το θερινό κινηματογράφο, τη Μουσική Σκηνή 9Κέντρο συναυλιών και διασκέδασης) «Μύλος 1927». Επίσης, στο κεντρικό κτήριο στεγάζεται το Περιφερειακό Ινστιτούτο Επιμόρφωσης Θεσσαλίας.

Αβερώφειος Γεωργική Σχολή

Η Αβερώφειος Γεωργική Σχολή βρίσκεται στην έξοδο της Λάρισας προς Τρίκαλα και θεωρείται ένα από τα πιο σημαντικά αρχιτεκτονικά δημιουργήματα που αξίζει κανείς να επισκεφτεί. Λειτουργεί από το 1911 έως σήμερα και χτίστηκε με δαπάνη του κληροδοτήματος Γ. Αβέρωφ. Οι κτηριακές εγκαταστάσεις της Σχολής καταλαμβάνουν ένα περιφραγμένο χώρο, συνολικής έκτασης 42 περίπου στρεμμάτων και είναι διαρθρωμένες σε τρία επίπεδα. Εισερχόμενος κανείς στο χώρο, αντικρίζει το κεντρικό κτήριο με το μεγάλο ρολόι στην οροφή που μαζί με την βιβλιοθήκη αποτελούν τα πιο επιβλητικά οικοδομήματα. Το κτήριο αυτό από την αρχή της έναρξης της Σχολής χρησιμοποιήθηκε ως Διδακτήριο και οικοτροφείο.

Όλο το κτηριακό συγκρότημα της Αβερωφείου Σχολής χαρακτηρίσθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού ως έργο τέχνης και ιστορικά διατηρητέο μνημείο.

ΟΙ ΝΑΟΙ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

Ο τουριστικός περίπατος της πόλης μπορεί να ολοκληρωθεί με μια περιήγηση στους ιερούς ναούς για προσευχή και περισυλλογή. Οι ιεροί ναοί που υπάγονται στην Ι. Μ Λαρίσης και Τυρνάβου εκτός από τον πολιούχο Άγιο Αχίλλειο είναι ο Ι. Ν. Αγ. Αθανασίου, Ι. Ν. Αγ. Γεωργίου, Ι. Ν. Αγ. Γεωργίου του εξ Ιωαννίνων, Ι. Ν. Αγ. Δημητρίου, Ι. Ν. Αγ. Θωμά, Ι. Ν. Αγ. Κων/νου και Ελένης, Ι. Ν. Αγ. 40 Μαρτύρων, Ι. Ν. Αγ. Πέτρου και Παύλου, Ι. Ν. Αγ. Τριάδος, Ι. Ν. Αγ. Χαραλάμπους, Ι. Ν. Αναλήψεως του Σωτήρος, Ι. Ν. Ζωδόχου Πηγής, Ι. Ν. Παμμεγίστων Ταξιαρχών και Ι. Ν. του Προφήτη Ηλία.

Εκτός από τους παραπάνω ναούς υπάρχει και ένα πλήθος άλλων ναΐσκων που είτε βρίσκονται ενσωματωμένοι στους ενοριακούς ναούς είτε υπάρχουν σε διάφορα άλλα σημεία της πόλης, όπως στα νοσοκομεία, στις στρατιωτικές μονάδες, στα εκπαιδευτικά ιδρύματα και αλλού.

Η Συναγωγή των Εβραίων

Η Εβραϊκή κοινότητα της Λάρισας, με την χιλιετή ιστορική της παρουσία, διαθέτει τη Συναγωγή της, η οποία βρίσκεται στη συμβολή των οδών Κύπρου και Κενταύρων.

ΤΟ ΑΣΤΕΡΟΣΚΟΠΕΙΟ ΑΡΙΣΤΕΥΣ

Το Αστεροσκοπείο Λάρισας «ΑΡΙΣΤΕΥΣ» είναι Οργανισμός του Δήμου Λαρισαίων και διοικείται από 11-μελές Διοικητικό Συμβούλιο. Βρίσκεται στην περιοχή της Γιάννουλης 5 χλμ. βορειοδυτικά από την πόλη της Λάρισας.

Το Αστεροσκοπείο Λάρισας συμμετέχει σε διεθνή αστρονομικά ερευνητικά προγράμματα με σημαντική προσφορά τα οποία σχετίζονται με τον Ήλιο, τις επιπροσθήσεις της Σελήνης και την αστρική φωτοηλεκτρική φωτομετρία. Επίσης συμβάλει και στον τομέα της γεωφυσικής με σχετικό πρόγραμμα. Τέλος το Αστεροσκοπείο Λάρισας έχει εκπαιδευτικό και επιμορφωτικό χαρακτήρα για την ευρύτερη περιοχή του θεσσαλικού διαμερίσματος.

ΜΟΥΣΕΙΑ-ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΕΣ-ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ

ΙΣΤΟΡΙΚΟ – ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ

Το Λαογραφικό Ιστορικό Μουσείο Λάρισας ιδρύθηκε το 1974 και αποτελεί πρότυπο Λαογραφικού Ιστορικού Μουσείου του ελληνικού χώρου και στέγη για την πλούσια λαογραφική κληρονομιά του τόπου. Σήμερα, στεγασμένο σε νέο κτήριο υψηλών προδιαγραφών στη συνοικία Χαραυγή, παρέχει στον επισκέπτη τη δυνατότητα να δει κειμήλια, έργα τέχνης, συλλογή χαρακτικών έργων, απλά αντικείμενα του τρόπου ζωής του προμηχανικού και πρωτοβιομηχανικού ανθρώπου που εικονογραφούν την πολιτισμική ταυτότητα της Λάρισας και της γύρω περιοχής. Ιδιαίτερη κατηγορία συνιστούν η μοναδική συλλογή ξυλοτύπων, σταμπωτών υφασμάτων και ο εξοπλισμός τυποβαφικών εργαστηρίων του Τυρνάβου, καθώς και η πλούσια συλλογή χαρακτικών έργων 15ου αι. – αρχών 20ουαι. Το Μουσείο διαθέτει, επίσης, αξιόλογη συλλογή έργων κοσμικής και εκκλησιαστικής αργυροχοΐας, μικροτεχνίας, λιθοτεχνίας, ξυλοτεχνίας, μεταλλοτεχνίας, ζωγραφικής, κεραμικής, κεντητικής, υφαντικής και ενδυμασίας, καθώς και επιλεγμένα αντικείμενα του αγροτικού βίου και του αστικού σπιτιού. Ακόμη διαθέτει σειρά από επιστημονικές εκδόσεις, εκπαιδευτικά έντυπα και πρακτικά συνεδρίων.

ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ

Το νέο και σύγχρονο Αρχαιολογικό μουσείο βρίσκεται στο λόφο του Μεζούρλου, σε μια έκταση δέκα στρεμμάτων. Εδώ στεγάζεται ο αρχαιολογικός θησαυρός της Θεσσαλίας – προϊστορικός, κλασικός και βυζαντινός – που έγινε αντικείμενο μελέτης τον τελευταίο αιώνα από πολλούς Έλληνες και Ευρωπαίους αρχαιολόγους.

Περιλαμβάνει εκθεσιακούς χώρους με προϊστορικές, κλασικές, ελληνιστικές, ρωμαϊκές και βυζαντινές αρχαιότητες, αποθήκες και εξειδικευμένα εργαστήρια τοιχογραφιών, ψηφιδωτών, πήλινων και γυάλινων αντικειμένων, μετάλλων, γλυπτών και εικόνων.

Εδώ ξαναζεί η ιστορία της θεσσαλικής πρωτεύουσας μέσα από το σχηματοποιημένο λίθινο γλυπτό (μενχίρ) με παράσταση γυναικείας μορφής προϊστορικής εποχής, τη μαρμάρινη επιτύμβια στήλη από τη Λάρισα με ανάγλυφη παράσταση οπλίτη που σκοτώθηκε στη μάχη της Τανάγρας το 457π.Χ. και πολλά άλλα από τα σημαντικά εκθέματα του μουσείου.

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ – ΓΕΝΙ ΤΖΑΜΙ

Το Αρχαιολογικό Μουσείο Λάρισας στεγάζεται σήμερα στο μουσουλμανικό τέμενος Γενί Τζαμί, το οποίο κατασκευάστηκε στα τέλη του 19ου αι. και ήταν δωρεά της βασίλισσας Όλγας στους εναπομείναντες μουσουλμάνους στην πόλη της Λάρισας. Είναι το νεότερο από τα τζαμιά της πόλης και το μοναδικό που σώζεται σήμερα. Τα αρχαία αντικείμενα εκτίθενται στη μοναδική αίθουσα του τζαμιού.

Το Μουσείο διαθέτει μια μόνιμη έκθεση, η οποία περιέχει εκθέματα παλαιολιθικών, νεολιθικών, αρχαϊκών, κλασικών, ελληνιστικών και ρωμαϊκών συλλογών. Εισερχόμενος ο επισκέπτης στο μουσείο αντικρίζει τις βιτρίνες με εκθέματα διάφορων εποχών, ενώ ακριβώς απέναντι του, στην άλλη άκρη της αίθουσας έχει εκτεθεί η εντυπωσιακή νεολιθική στήλη τύπου μενίρ. Τον κεντρικό χώρο της αίθουσας καταλαμβάνουν δύο σειρές βιτρινών. Η εσωτερική σειρά βιτρινών περιέχουν ευρήματα από την Προϊστορική ως και την Αρχαϊκή Εποχή, αν και το στίγμα δίνουν τα προϊστορικά ευρήματα από την ευρύτερη περιοχή της Λάρισας, αλλά και τα αρχαϊκά ευρήματα από το σημαντικό νεκροταφείο τύμβων του Αγίου Γεωργίου Λάρισας. Η εξωτερική σειρά των βιτρι νών περιέχει πήλινα και χάλκινα αγγεία κλασικών και ελληνιστικών χρόνων, δίνοντας στον επισκέπτη μια εικόνα των δεξιοτήτων των Θεσσαλών καλλιτεχνών.

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ «ΜΟΥΣΕΙΟ Γ. Ι. ΚΑΤΣΙΓΡΑ»

Η Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας «Μουσείο Γεωργίου Κατσίγρα » ιδρύθηκε το 1983 για να φιλοξενήσει τους 750 πίνακες ζωγραφικής του 19ου και 20ου αιώνα που είχε δωρίσει ο Γεώργιος Κατσίγρας στην πόλη καθώς και άλλα 410 έργα γλυπτικής, ζωγραφικής και χαρακτικά που είχε αποκτήσει στο μεταξύ.

Η συλλογή περιλαμβάνει αξιόλογα δείγματα ζωγραφικής του 19ου αιώνα σε λάδια, ακουαρέλες, σχέδια, χαρακτικά.

Η συλλογή Κατσίγρα έχει εκτιμηθεί από ειδικούς, ιστορικούς της τέχνης και ζωγράφους ως η καλύτερη και σπουδαιότερη μετά τη συλλογή της Εθνικής Πινακοθήκης και τη συλλογή Κουτλίδη. Επίσης στη συλλογή περιλαμβάνεται και η επίπλωση του γραφείου του αρχαιολόγου Ερρίκου Σλήμαν κατασκευασμένα πάνω σε σχέδια του Τσίλερ.

Ως πυρήνας πνευματικής δημιουργίας και αναζήτησης, διοργανώνει κατά καιρούς εκθέσεις συμβάλλοντας στην αισθητική και καλλιτεχνική διαπαιδαγώγηση του κοινού της πόλης και της περιοχής.

Το κτήριο της πινακοθήκης, που εγκαινιάσθηκε το 2003, βρίσκεται στην συνοικία της Νεάπολης και πέραν των εκθεσιακών χώρων περιλαμβάνει βιβλιοπωλείο εκδόσεων τέχνης, άρτια εξοπλισμένο αμφιθέατρο, εργαστήριο φωτογραφίας και άλλους βοηθητικούς χώρους.

ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ – ΜΟΥΣΕΙΟ Γ.Ι.ΚΑΤΣΙΓΡΑ

Tο Ελεύθερο Εργαστήρι Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Δημοτικής Πινακοθήκης Λάρισας – Μουσείου Γ.Ι.Κατσίγρα ιδρύθηκε τον Απρίλιο του 1986 από τη Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας – Μουσείο Γ.Ι.Κατσίγρα.

Σκοπός του Ελεύθερου Εργαστηρίου είναι να οργανώσει κάθε δημιουργική προσπάθεια των νέων που ασχολούνται με τις καλές τέχνες και αυτών που βρίσκουν ευχαρίστηση στην καλλιτεχνική δημιουργία.

Τα μαθήματα διαρκούν οκτώ μήνες το χρόνο ( Οκτώβριο – Μάιο). Ακολουθούνται οι διακοπές και οι αργίες των Δημόσιων Σχολείων.

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ

Η Δημοτική βιβλιοθήκη Λάρισας, εγκαινιάσθηκε το 2005 και στεγάζεται στον πρώτο όροφο του Πνευματικού Κέντρου «Χατζηγιάννειο». Πρόκειται για ένα ευχάριστο και φιλικό χώρο όπου οι πολίτες μπορούν να διαβάσουν στο αναγνωστήριο, να δανειστούν βιβλία και να πάρουν πληροφορίες. Η συλλογή της βιβλιοθήκης εμπλουτίστηκε με βιβλία από δωρητές της πόλης όπως των Μ. Μ Παπαϊωάννου, Γ. Κατσίγρα, Δ. Χατζηγιάννη αλλά και άλλων. Διαθέτει βιβλία από όλους τους τομείς της γνώσης όπως λογοτεχνία, ιστορία, φιλοσοφία, αλλά και σπάνια βιβλία εκδόσεων του 1920 έως του 1950. Επίσης υπάρχει και παιδικό τμήμα, για τους μικρούς φίλους, με σύγχρονα βιβλία των καλύτερων εκδόσεων.

Ο δανεισμός των βιβλίων γίνεται με εύκολο τρόπο αρκεί ο ενδιαφερόμενος να έχει μαζί του την αστυνομική ταυτότητα.

Ο Πολιτιστικός Οργανισμός του Δήμου Λαρισαίων έχει ως στόχο τον συνεχή εμπλουτισμό της βιβλιοθήκης με νέα και ενδιαφέροντα βιβλία που θα καλύπτουν τις ανάγκες όλων των πολιτών. Ακόμη η δημιουργία τμήματος κινηματογραφι κών ταινιών σε DVD, ξένου και ελληνικού κινηματογράφου, βρίσκεται στα άμεσα σχέδια του Οργανισμού.

ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ «ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΥΜΑΣ»

Οι πρώτες ενέργειες για τη δημιουργία βιβλιοθήκης στη Λάρισα ξεκινούν το 1891, δέκα χρόνια μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλίας από τους Τούρκους. Στα τέλη του 1939 με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου αποφασίζεται η ίδρυση της Δημοτικής Βιβλιοθήκης, ενώ 33 χρόνια μετά, το 1972 η δημοτική βιβλιοθήκη παραχωρείται στο υπουργείο πολιτισμού, γίνεται δημόσια και μεταφέρεται στο νοικιαζόμενο κτήριο που στεγάζεται μέχρι και σήμερα.

Η συλλογή της βιβλιοθήκης ανέρχεται σήμερα στους 60.000 τόμους βιβλίων από διάφορες κατηγορίες όπως τέχνες, κοι νωνικές επιστήμες, θρησκεία, γλώσσα, κοινωνικές επιστήμες κ.α. Ο δανεισμός των βιβλίων γίνεται στον πρώτο όροφο του κτιρίου με καρτέλα δανεισμού για κάθε χρήστη. Από το υλικό δανεισμού εξαιρούνται κάποια σπάνια βιβλία, παλαιές εκδόσεις, περιοδικά και εφημερίδες.

Η βιβλιοθήκη επιθυμώντας να στηρίξει σχολεία στα οποία δεν υπάρχουν σχολικές βιβλιοθήκες υλοποιεί την ίδρυση και λειτουργία δανειστικών κέντρων σε αυτά.

Ακόμη στη βιβλιοθήκη λειτουργεί το Δημόσιο Κέντρο πληροφόρησης, που έχει ως σκοπό την καλύτερη εξυπηρέτηση του κοινού, παρέχοντας δωρεάν πρόσβαση στο διαδίκτυο για την αναζήτηση πληροφοριών.

Δημοτικός Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού & Επιστημών Λάρισας

Αίθουσες “Χατζηγιάννειου”

Ισόγειο «Χατζηγιάννειου»

Αίθουσα πολλαπλών χρήσεων: (για διαλέξεις, ομιλίες, προβολές κ.λ.π.). Έχει χωρητικότητα 240 ατόμων, με πλήρη εξοπλισμό.

1ος όροφος – Δημοτική Βιβλιοθήκη

2ος όροφος – Αίθουσα Εκθέσεων «ΤΑΚΗΣ ΤΛΟΥΠΑΣ»

Επίσης στο χώρο του ισογείου πραγματοποιούνται εκθέσεις.

Λέσχες Πολιτισμού

Το 1983 ήταν η χρονιά που λειτούργησαν οι πρώτες Λέσχες Πολιτισμού στις συνοικίες Ιπποκράτη,Aλκαζάρ, Νέας Σμύρνης , Αγίου Γεωργίου. Οι κάτοικοι των συνοικιών αγκάλιασαν τις δραστηριότητες που πραγματοποιούνταν στις Λέσχες Πολιτισμού και αυτό οδήγησε στη δημιουργία νέων Λεσχών στις συνοικίες Φιλιππούπολη, Αγ. Σαράντα, Αγ. Κων/νος, Πυροβολικά.

Τα τελευταία χρόνια, βλέποντας ότι είναι επιτακτική η ανάγκη για καλλιτεχνικές δραστηριότητες στις συνοικίες, ιδρύθηκαν και άλλες Λέσχες Πολιτισμού στο Λιβαδάκι, στους Αμπελόκηπους, στη Χαραυγή, στον Άγιο Νικόλαο, στη Νεάπολη, στη Νεράιδα, Ηπειρώτικα, στο Σιδηροδρομικό Σταθμό, στην Τερψιθέα, στον Άγιο Αθανάσιο, στον ΄Αγιο Θωμά, στη Νέα Πολιτεία, στη Γιάννουλη, στο Κέντρο της πόλης, στη Φαλάνη και στη Κοιλάδα καλύπτοντας όλο τον Καλλικρατικό Δήμο.

Τα καλλιτεχνικά εργαστήρια των Λεσχών Πολιτισμού παρακολουθεί ένας σημαντικός αριθμός παιδιών (προσχολικής και σχολικής ηλικίας) , εφήβων και ενηλίκων.

Δημοτική Σχολή Μπαλέτου

H Δημοτική Σχολή Μπαλέτου ιδρύθηκε το 1989 και το 1997 μετά τη Δημοτική Σχολή Μπαλέτου, δημιουργήθηκαν ταυτόχρονα η Ανώτερη Σχολή Χορού, η οποία προσφέρει επαγγελματικές σπουδές χορού και το Θεσσαλικό Μπαλέτο, στην ομάδα χορού του οποίου συγκεντρώνονται απόφοιτοι και σπουδαστές της Ανώτερης Σχολής Μπαλέτου, αλλά και συνεργαζόμενοι χορευτές από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

΄Εχει στο ενεργητικό της η Σχολή εξήντα πρωτιές σε διεθνείς διαγωνισμούς χορού και 150 περίπου διακρίσεις σε αντίστοιχους εγχώριους.

Η σχολή άλλαξε το θεσσαλικό πολιτιστικό τοπίο και διαμόρφωσε τις προϋποθέσεις ώστε να εξελιχθεί και να ανανεωθεί η τέχνη του κλασικού χορού. Από τη Δημοτική Σχολή Μπαλέτου βγήκε μια νέα δυναμική γενιά χορευτών, που διαπρέπει σε όλες τις σκηνές της Ευρώπης και σε ομάδες χορού στην Ελλάδα.

Η Δημοτική Σχολή Μπαλέτου, η Ανώτερη Σχολή Χορού και το Θεσσαλικό Μπαλέτο ανήκουν στο Δημοτικό Οργανισμό Πολιτισμού Αθλητισμού & Επιστημών Λάρισας.

Δημοτικός Κουκλοθίασος “Τιριτόμπα”

Κώστας Χατζηανδρέου – Σοφία Φουτζοπούλου

• Ο Δημοτικός Κουκλοθίασος «τιριτόμπα», δίνει παραστάσεις όλο το χρόνο στη μόνιμη στέγη του στο Μύλο του Παππά.

• Όλα τα σχολεία της πόλης μας παρακολουθούν οργανωμένα τις παραστάσεις .

• Το καλοκαίρι ο δημοτικός κουκλοθίασος, δίνει παραστάσεις σε όλες τις συνοικίες της πόλης μας, για τους μικρούς μας φίλους.

• Έχει πάρει μέρος στα μεγαλύτερα φεστιβάλ κουκλοθεάτρου σε πολλά μέρη του κόσμου.

• Πληροφορίες στο τηλέφωνο του κουκλόσπιτου: 2410-251657-.Γεωργιάδου 53(41447).

• Ο Δημοτικός κουκλοθίασος ΤΙΡΙΤΟΜΠΑ-αποτελεί σήμερα ένα μέρος της παιδικής ψυχαγωγίας, ένα κίνητρο για την καλλιτεχνική και δημιουργική έκφραση, ένα άλλο θέαμα, μια άλλη διάσταση.

• Το κουκλοθέατρο, σαν άριστο παιδαγωγικό και ψυχαγωγικό μέσο, προσπαθεί να αρθρώσει την δική του ξεχωριστή πολιτιστική φωνή, ανατρέποντας, διαστέλλοντας και επεκτείνοντας «κλασικούς τρόπους» καλλιτεχνικής δημιουργίας, τεντώνει τα όρια της φαντασίας και αποκαλύπτει το μαγικό βεληνεκές της τέχνης του κουκλοθέατρου.

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ

Η Δημοτική Βιβλιοθήκη εγκαινιάσθηκε τον Φεβρουάριο του 2005,από το Δήμαρχο Λαρισαίων κ. Κων/νο Τζανακούλη, με Πρόεδρο του Οργανισμού τον κ. Μιχάλη Τσακίρη.

Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα με πολύ μεράκι και ευαισθησία, δημιουργήθηκε η βιβλιοθήκη, στον 1ο όροφο του «Χατζηγιάννειου», με βιβλία από δωρητές της πόλης μας, όπως των: Μ.Μ. Παπαϊωάννου, Γ. Κατσίγρα, Δ. Χατζηγιάννη και άλλων Λαρισαίων .

Η βιβλιοθήκη είναι ένας ευχάριστος, ζεστός και φιλικός χώρος, όπου οι συμπολίτες μας μπορούν να διαβάσουν στο αναγνωστήριο, να πάρουν πληροφορίες και να δανειστούν βιβλία. Έχει βιβλία από όλους τους τομείς της γνώσης(Λογοτεχνία, Ιστορία, Κοινωνικές Επιστήμες, Φιλοσοφία κ.λ.π.)

Υπάρχει και παιδικό τμήμα με σύγχρονα βιβλία των καλύτερων εκδόσεων για παιδιά ηλικίας από ενός έτους και πάνω.

Επίσης με την οικονομική ενίσχυση από τη ΔΕΥΑΛ, το 2005 , ο Οργανισμός αγόρασε ένα σημαντικό αριθμό βιβλίων.

Η Βιβλιοθήκη εμπλουτίζεται συνεχώς με νέες εκδόσεις, με σκοπό την κάλυψη των αναγκών και των απαιτήσεων των αναγνωστών. Λειτουργεί και τμήμα δανεισμού κινηματογραφικών ταινιών σε DVD.

Ερασιτεχνική Σκηνή

Η Ερασιτεχνική Σκηνή του Δημοτικού Οργανισμού Πολιτισμού Αθλητισμού & Επιστημών, με μεγάλη επιτυχία, το μήνα Μάϊο ανέβασε το έργο: «Η απαγωγή της Σμαράγδως» του Μιχάλη Κουνελάκη.

Οι παραστάσεις δόθηκαν στο 6ο Λύκειο Λάρισας.

Δημοτικό Αστεροσκοπείο

Αστρονομικά προγράμματα τα οποία πραγματοποιούνται στο Αστεροσκοπείο Λάρισας και τα διεθνή αστρονομικά κέντρα με τα οποία συνεργάζεται και είναι αποδέκτες των εργασιών του.

Δημοτικό Ωδείο

Τον Νοέμβριο του 2010, το Δημοτικό Ωδείο της Λάρισας, συμπλήρωσε 80 χρόνια δημιουργικής πορείας. Ήταν ακριβώς τις 25 Νοεμβρίου του 1930, όταν δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Λάρισας, με την οποία συστήνεται Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου.

Από το 1930 έως και το 1953 το Δημοτικό Ωδείο Λάρισας στεγαζόταν στο παλαιό κτίριο στην πλατεία Λαού, πρώην πλατεία Ανακτόρων. Για δύο χρόνια περίπου, ως χώρος στέγασης χρησιμοποιήθηκε και το τζαμί, ενώ το 1953 κατασκευάστηκε το προγενέστερο κτίριο.

Το 1989 ξεκίνησε η κατασκευή του σημερινού κτιρίου και μέχρι το 1993 μεταστεγάστηκε στην οδό Ογλ. Από το 1993 στεγάζεται στο σημερινό κτίριο.

Το σημερινό κτίριο του ωδείου με τις προδιαγραφές του (34 αίθουσες διδασκαλίας οργάνων και θεωρητικών εξοπλισμένες με τα ανάλογα όργανα, 2 αίθουσες συναυλιών, αίθουσα δοκιμών, 3 πιάνα concert grand, ηλεκτρονική και φυσική βιβλιοθήκη, εξοπλισμός ηχογραφήσεων και μαγνητοσκοπήσεων κ.α.) αποτελεί σημείο αναφοράς για τα δημοτικά ωδεία της χώρας μας, και όχι μόνο, πράγμα που έχει αναγνωρισθεί από εξέχουσες διεθνείς προσωπικότητες του χώρου της μουσικής δημιουργίας και εκπαίδευσης.

ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ

Την άνοιξη του 1975 η Αννα Βαγενά μαζί με τον Κώστα Τσιάνο και τον Γιώργο Ζιάκα, όλοι τους Λαρισαίοι που χρόνια δούλευαν στην Αθήνα με το όραμα της επιστροφής και της αποκέντρωσης, άρχισαν τις πρώτες συζητήσεις.

Σκοπός των συζητήσεων;

Η ίδρυση ενός θεάτρου, το οποίο θα μετέφερε από την Αθήνα στην επαρχία ένα μικρό κομμάτι της θεατρικής κίνησης.

Τον Νοέμβριο του ΄75 το καταστατικό της Θεσσαλικής Πνευματικής Πορείας κατατίθεται το Πρωτοδικείο. Το πρώτο Περιφερειακό Θέατρο στην Ελλάδα είναι πια γεγονός. 152 ιδρυτικά μέλη. Ανάμεσά τους: Μάνος Χατζηδάκης, Ιάκωβος Καμπανέλλης, Δήμητρα Γαλάνη, Θόδωρος Αγγελόπουλος και πολλοί Λαρισαίοι, που με την παρουσία τους εκφράζανε τη βούληση και την προσπάθεια μιας πόλης και μιας περιοχής. Χωρίς καμία επιχορήγηση του κράτους ή του Δήμου, για οκτώ χρόνια όργωσε κυριολεκτικά τον Θεσσαλικό κάμπο και σκαρφάλωσε στα πιο απομακρυσμένα ορεινά χωριά.

Ο κύκλος, όμως, μετά από 8 χρόνια είχε αρχίσει να κλείνει. Οι συνθήκες που διαμορφώθηκαν οδήγησαν στην μετατροπή της Θεσσαλικής Πνευματικής Πορείας στο Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο, από το 1983. Μια δεύτερη περίοδος αρχίζει. Επιχορηγούμενο, πλέον, από το Δήμο Λάρισας και το Υπουργείο Πολιτισμού κατόρθωσε να ανεβάσει μεγάλα θεατρικά έργα και πρώτο απ’ όλα τα Δημοτικά Θέατρα να λειτουργεί 2 σκηνές στη Λάρισα και ακατάπαυστα να περιοδεύει χειμώνα και καλοκαίρι.

Είναι το μοναδικό Δημοτικό Θέατρο που εμφανίστηκε στο “Φεστιβάλ Επιδαύρου” με τις τραγωδίες του Ευρυπίδη “Ηλέκτρα”, “Ιφιγένεια εν Ταύροις” και του Αισχύλου “Χοηφόρες” που χαρακτηρίστηκαν σταθμοί στην έρευνα του Αρχαίου Ελληνικού δράματος. Είναι το μόνο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. που αντιπροσώπευσε τη χώρα μας σε πολιτιστική Πρωτεύουσα (Αμβέρσα με την “Ηλέκτρα” του Ευρυπίδη) και είχε συμμετοχές σε πολλά φεστιβάλ του εξωτερικού.

Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων

ΤΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΚΑΙ ΟΘΩΜΑΝΙΚΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ

Είναι γνωστή η σπανιότητα των επισκέψιμων αρχαιολογικών χώρων στη Λάρισα και ίσως αποτελεί μια εξήγηση για τον ενθουσιασμό με τον οποίον όλοι οι Λαρισαίοι έχουν ασπασθεί την υπόθεση της αποκάλυψης του αρχαίου θεάτρου. Ωστόσο, η Λάρισα αποτελούσε το κέντρο της Θεσσαλίας σε όλες της περιόδους της ιστορίας της, και διέθετε αξιόλογα οικοδομήματα, όπως προκύπτει από τα ανασκαφικά ευρήματα των τελευταίων χρόνων.

Ο μοναδικός χώρος από τον οποίο μπορούμε να σχηματίσουμε μια εικόνα για τη βυζαντινή Λάρισα βρίσκεται στο λόφο του Φρουρίου, όπου διατηρήθηκε ο παλαιοχριστιανικός ναός του πρώτου μητροπολίτη της πόλης, Αγίου Αχιλλίου, ένα λουτρό, καθώς και ένας ναός της μεσοβυζαντινής περιόδου με λείψανα οικιστικού συγκροτήματος της ίδιας εποχής. Στο ίδιο συγκρότημα εντάσσεται και το σημαντικότερο οθωμανικό μνημείο της Λάρισας, το μπεζεστένι, μια σκεπαστή αγορά του 15 ου αιώνα. Η εικόνα που παρουσιάζουν σήμερα τα αρχαία αυτά δεν είναι ικανοποιητική, καθώς δεν έχουν συντηρηθεί και αναδειχθεί όπως πρέπει, και δεν προσφέρουν ενημέρωση στους επισκέπτες. Σύντομα όμως η εικόνα αυτή προβλέπεται να αλλάξει, καθώς ο Δήμος θα αρχίσει τα έργα ανάπλασης της πλατείας μπροστά στα αρχαία, καθόσον στη σχετική μελέτη έχει προβλεφθεί η ένταξη των αρχαίων στην πλατεία και η άνετη πρόσβαση του κοινού σε αυτά. Συγχρόνως, η 7 η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων θα ξεκινήσει μικρές εργασίες επισκευής στη βασιλική του Αγίου Αχιλλίου, οι οποίες θα αυξήσουν την κατανόηση του μνημείου. Πολύ μεγαλύτερη θα είναι η αισθητική παρέμβαση στο χώρο όταν θα αρχίσουν οι προετοιμασίες της έκθεσης του νέου Μουσείου, το οποίο, ως γνωστόν, παραδίδεται εντός των ημερών, οπότε με τη μεταφορά των αρχαίων θα ελευθερωθεί το Μπεζεστένι, που σήμερα στεγάζει αρχαιολογικές αποθήκες και εργαστήρια, και θα ανοίξει ο δρόμος για την ολοκληρωμένη συντήρηση και αναστήλωσή του. Η επαναδημιουργία της θολωτής στέγασης του κτιρίου, μετά από κατάλληλη μελέτη, θα αποκαταστήσει το μνημείο και συγχρόνως θα προσφέρει ένα μοναδικό χώρο για εκθέσεις και εκδηλώσεις. Για όλα τα παραπάνω υπάρχει στενή συνεργασία με το Δήμο Λάρισας, ο οποίος επιδεικνύει μεγάλο ενδιαφέρον για το χώρο.

Ένας άλλος σημαντικός αρχαιολογικός χώρος θα δημιουργηθεί όταν ολοκληρωθούν οι εργασίες κατασκευής του πάρκιγκ στην πολύπαθη Πλατεία Λαού και επανατοποθετηθούν τα αρχαία στην πλατεία. Εδώ ο επισκέπτης θα μπορεί να σχηματίζει μια εικόνα για την ανατολική οχύρωση της πόλης στην παλαιοχριστιανική περίοδο, καθώς θα τοποθετηθεί αυτούσιο το τείχος με τους πύργους και το προτείχισμα που το περιέβαλε, καθώς και το λουτρό της ίδιας εποχής.

Η πλατεία Λαού μπορεί, πιστεύουμε, να συνδεθεί με τα αρχαία του Φρουρίου, καθώς και τα οθωμανικά μνημεία που μεσολαβούν, όπως το Γενή Τζαμί, το Χαμάμ της οδού Βενιζέλου και το Μπαιρακλί Τζαμί στην οδό Ανδρούτσου, με ένα δίκτυο πεζοδρόμων, που ήδη δρομολογούνται σε σχέση με το Αρχαίο Θέατρο. Μικρή επέκταση της πεζοδρόμησης της Βενιζέλου μέχρι την Ολύμπου, έστω και τα Σαββατοκύριακα, θα επιτρέψει στους Λαρισαίους να απολαμβάνουν άνετα έναν αρχαιολογικυό περίπατο από το Τζαμί(σημερινό μουσείο) έως το Φρούριο, επισκεπτόμενοι, εκτός από το αρχαίο θέατρο, τα περισσότερα βυζαντινά και νεώτερα μνημεία της πόλης. Ας σημειωθεί επίσης, ότι σύντομα ολοκληρώνονται οι διαδικασίες απαλλοτρίωσης στο Μπαιρακλί Τζαμί και θα ανοίξει ο δρόμος αξιοποίησης ενός ακόμη σημαντικού μνημείου του 15 ου αιώνα.

Θα κλείσουμε το σύντομο αυτό σημείωμα με την αναφορά σε ένα ακόμη μνημείο της Λάρισας, την Πυριτιδαποθήκη της οδού Ιουστινιανού (Παλαιές Φυλακές). Πρόκειται για αξιόλογο καμαροσκέπαστο κτίριο του 18ου αιώνα, με συνεχή χρήση μέχρι πρόσφατα, στο οποίο προβλέπεται η δημιουργία Μουσείου της Εθνικής Αντίστασης και χώρου εκδηλώσεων από την Εταιρεία Προστασίας των Αρχείων της Εθνικής Αντίστασης.

Όταν ολοκληρωθούν οι παραπάνω παρεμβάσεις, και κυρίως μετά την λειτουργία του Νέου Αρχαιολογικού Μουσείου, στο οποίο θα παρουσιάζονται τα περισσότερα από τα κτίρια της βυζαντινής Λάρισας, που έχουν αποκαλυφθεί σε ανασκαφές αλλά δεν είναι ορατά σήμερα, θα παρέχεται πιστεύουμε μια ικανοποιητική εικόνα του παρελθόντος της Λάρισας, κάτι που σήμερα δεν υπάρχει. Αυτό βέβαια προϋποθέτει τη συντήρηση και μελέτη των ανασκαφικών ευρημάτων, εργασία που εκτελείται με ταχείς ρυθμούς από το προσωπικό της 7ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων.

ΘΕΣΜΟΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΔΗΜΟΥ ΛΑΡΙΣΑΙΩΝ

Μεσογειακό Φεστιβάλ (για 13 συνεχή χρόνια – Χατζηγιάννειο)

Έκθεση Βιβλίου (Μάιος 2005, Κεντρική Πλατεία)

Αχίλλια (Μάιος, Εκδηλώσεις προς τιμήν του Πολιούχου της πόλης – Χατζηγιάννειο, ΔΩΛ)

Γιορτή Πηνειού (Ιούνιος)

Διάφορες εκδηλώσεις στην Κοίτη του ποταμού Παρουσιάσεις βιβλίων-Διαλέξεις-Ημερίδες

Μεσογειακό Φεστιβάλ Νέων Κινηματογραφιστών

Το Μεσογειακό Φεστιβάλ Νέων Κινηματογραφιστών είναι διεθνές κινηματογραφικό φεστιβάλ που απευθύνεται σε νέους κινηματογραφιστές ηλικίας 22 – 29 ετών. Διεξάγεται κάθε χρόνο το μήνα Μάρτιο, από το 1993, και υποστηρίζεται από τον Πολιτιστικό Οργανισμό του Δήμου Λαρισαίων, το Υπουργείο Πολιτισμού, τη Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς και την ΕΡΤ.

Το Φεστιβάλ φιλοξενεί ταινίες μικρού μήκους και περιλαμβάνει δύο διαφορετικά διαγωνιστικά τμήματα: το «Διεθνές» και το «Μεσογειακό». Αποτελεί πλέον θεσμό για την Λάρισα και παράλληλα εξελίσσεται σε σημαντικό παράγοντα προβολής της πόλης στο εξωτερικό.

Τα βραβεία

Δύο Χρυσοί Ίπποι απονέμονται σε κάθε ένα από τα δύο διαγωνιστικά τμήματα του Φεστιβάλ. Το χρηματικό έπαθλο των 1500 ευρώ του «Μεσογειακού» διαγωνιστικού τμήματος θεσμοθετεί η Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς. Τα δύο ειδικά βραβεία της επιτροπής συνοδεύονται από Αργυρό Ίππο, ενώ η επιτροπή, κατά την κρίσιν της, απονέμει μέχρι τρεις τιμητικές διακρίσεις σε κάθε τμήμα. Επίσης απονέμονται τα τεχνικά βραβεία της ΕΤΕΚΤ (καλύτερης φωτογραφίας, μοντάζ και ηχοληψίας), τα βραβεία ανδρικής και γυναικείας ερμηνείας του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και το βραβείο της ΚΟΝΤΑΚ για την καλύτερη ελληνική ταινία των δύο διαγωνιστικών προγραμμάτων.

Η Σχολή Σταυράκου προσφέρει υποτροφία δωρεάν φοίτησης για το τμήμα σκηνοθεσίας σε σπουδαστή από το νομό Λάρισας. Η υποτροφία απονέμεται στη μνήμη του ιδρυτή της Σχολής, Λυκούργου Σταυράκου.

Το 16ο Μεσογειακό Φεστιβάλ

Το 16ο Μεσογειακό Φεστιβάλ πραγματοποιήθηκε στη Λάρισα στις 31 Μαρτίου – 6 Απριλίου 2008, στο «Χατζηγιάννειο Δημοτικό Πνευματικό Κέντρο». Το πρόγραμμα του Φεστιβάλ παρουσίασε η ηθοποιός Μαρία Κορνάρου. Προβλήθηκαν ταινίες μεγάλων ονομάτων στο χώρο του κινηματογράφου όπως των Μίλος Φόρμαν, Πήτερ Μπρουκ, Ζαν – Λύκ Γκοντάρ, Φόλκερ Σλέντορφ, Λουί Μαλ, Ναγκίσα Όσιμα, Αντρέι Βάιντα, καθώς και το διάσημο Γάλλο σεναριογράφο Ζαν – Κλωντ Καριέρ.

Ο Ζαν – Κλωντ Καριέρ τιμήθηκε με το Χρυσό Ίππο καριέρας. Με το Χρυσό Ίππο καριέρας τιμήθηκε επίσης για την προσφορά του στην 7η Τέχνη ο γνωστός Έλληνας σκηνοθέτης Κώστας Φέρρης.

Τα έπαθλα του Φεστιβάλ φιλοτέχνησε ο γλύπτης Δημήτρης Ψωμοδότης.

Το Φεστιβάλ Πηνειού

Όταν τον Ιούνιο του 2000 ο Δήμος Λαρισαίων διοργάνωσε για πρώτη φορά πολιτιστικές εκδηλώσεις στην αναμορφωμένη με πεζόδρομους, ποδηλατοδρόμους και πεζογέφυρες ιστορική κοίτη του Πηνειού Ποταμού, με τον τίτλο «Γιορτές Πηνειού», λίγοι πίστευαν ότι μέσα σε τόσα λίγα χρόνια θα καθιερώνονταν ως ένα σπουδαίο πολιτιστικό γεγονός, η φήμη του οποίου απηχεί πλέον σε Πανελλαδικό επίπεδο.

Σήμερα οι «Γιορτές Πηνειού» είναι και επίσημα ένα πολύ-πολιτισμικό Φεστιβάλ που διοργανώνεται κάθε χρόνο στα μέσα του Ιουνίου, στην κοίτη του ποταμού Πηνειού, με τους επισκέπτες του να ξεπερνούν κατά πολύ τους εκατόν πενήντα χιλιάδες.

Στα πλαίσια του «Φεστιβάλ Πηνειού» λειτουργούν ενημερωτικά περίπτερα από εκατό και πλέον συνδιοργανωτές φορείς και συλλόγους της Λάρισας και όχι μόνο, με θεματικές ενότητες τον πολιτισμό, τις τέχνες, το περιβάλλον, τον εθελοντισμό και την κοινωνική αλληλεγγύη. Ο χώρος που καταλαμβάνουν τα περίπτερα των συνδιοργανωτών φορέων εκτείνονται κατά μήκος τεσσάρων χιλιομέτρων, δίνοντας τη δυνατότητα στους επισκέπτες να βιώσουν μια μεγάλη γιορτή, σε αρμονία με το φυσικό περιβάλλον. Επιπλέον, γίνονται δέκτες και πομποί ενός οικολογικού μηνύματος σε μια εποχή όπου η προστασία του περιβάλλοντος έχει γίνει υπόθεση όλων μας.

Κατά τη διάρκεια των επταήμερων Φεστιβαλικών εκδηλώσεων, διοργανώνονται κάθε χρόνο σπουδαίες θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες από μεγάλους καλλιτέχνες, αθλητικές δραστηριότητες με επίκεντρο τον Πηνειό, καθώς και λογιών – λογιών εκθέσεις εικαστικών και happening, που προσφέρουν αξέχαστες εμπειρίες σε μικρούς και μεγάλους.

Παράλληλα χρονικά και χωρικά με τις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ Πηνειού υλοποιείται η «Παραδοσιακή Πολιτεία». Πρόκειται για μια εκδήλωση που βασίζεται στον άξονα: προστασία περιβάλλοντος – πολιτιστική κληρονομιά με τη συμμετοχή τριάντα συνδιοργανωτών φορέων. Αποτελείται από δυο επιμέρους τμήματα. Το «Παραδοσιακό χωρίο», στο οποίο λαμβάνουν μέρος το σύνολο των γυναικείων πολιτιστικών συλλόγων και των αγροτουριστικών συνεταιρισμών της ευρύτερης περιοχής εκθέτοντας παραδοσιακά χειροποίητα προϊόντα και παρουσιάζοντας επίσης τις δραστηριότητές τους. Το άλλο τμήμα αποτελείται από συλλόγους βιοκαλλιεργητών, κέντρα πιστοποίησης βιολογικών προϊόντων, κέντρα ανθοκομίας και κηποτεχνίας γεωπονικούς συλλόγους και γενικότερα φορείς οικολογικού ενδιαφέροντος.

Στην Παραδοσιακή Πολιτεία εκτός από την έκθεση προϊόντων και τη διάθεσή τους στο κοινό, πραγματοποιούνται ποικίλες εκδηλώσεις, όπως επιστημονικές ημερίδες, οικολογικές εκδηλώσεις και ομιλίες, αλλά και εξειδικευμένες επιδείξεις (λ.χ. επίδειξη εύρεσης μανιταριού τρούφας κ.ά.).

Τα «Αχίλλια»

Τα «Αχίλλια» γιορτάζονται από το 1980 και κάθε χρόνο το μήνα Μάιο, προς τιμήν του πολιούχου Αγ. Αχιλλίου. Πρόκειται για έναν καταξιωμένο θεσμό με πανελλήνια εμβέλεια.

Στα πλαίσια της γιορτής πραγματοποιούνται εκδηλώσεις θρησκευτικές, πολιτιστικές, αθλητικές, λαογραφικές, κ.ά., με τη συμμετοχή τόσο συλλόγων της πόλης όσο και μεγάλων καλλιτεχνών, αθλητών, επιστημόνων από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Τα «Αχίλλια» διοργανώνονται υπό την αιγίδα του Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου Λαρισαίων.

Το Διεθνές Χορωδιακό Φεστιβάλ Λάρισας

Το Διεθνές Χορωδιακό Φεστιβάλ Λάρισας πραγματοποιείται κάθε χρόνο το μήνα Οκτώβριο. Είναι η πιο μεγάλη γιορτή της χορωδιακής μουσικής της πόλης και διοργανώνεται από το Μουσικό Σύλλογο Λάρισας, με την υποστήριξη της Νομαρχία Λάρισας, του Δήμου Λαρισαίων και των οργανισμών του.

Πρόκειται για έναν καταξιωμένο πολιτιστικό θεσμό, σταθμό στα καλλιτεχνικά δρώμενα της πόλης, ο οποίος προβάλλει τη Λάρισα τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Το φεστιβάλ συγκεντρώνει το ενδιαφέρον πάρα πολλών θεατών και κάθε φορά παρουσιάζει χορωδίες υψηλού καλλιτεχνικού επιπέδου.

Αφιέρωμα στις Χαμένες Πατρίδες

Το «Αφιέρωμα στις Χαμένες Πατρίδες» διοργανώνεται, από το 1985, το μήνα Μάιο από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Ρωμιών (Καππαδοκών) Λάρισας. Κάθε χρόνο οι εκδηλώσεις αφιερώνονται σε μία από τις χαμένες πατρίδες (Μικρά Ασία, Πόντος, Καππαδοκία κ.ά).

Το αφιέρωμα περιλαμβάνει διαλέξεις, εκθέσεις φωτογραφίας, επιστημονικές ανακοινώσεις και μουσικοχορευτικές παραστάσεις. Πρόκειται για εκδηλώσεις περισυλλογής και αναμνήσεων. Μέσα από αυτές δίνεται η δυνατότητα όχι μόνο σ’ αυτούς που κατάγονται από αυτές τις περιοχές, αλλά και στους υπόλοιπους να γνωρίσουν και να μάθουν πολλές πτυχές από την ιστορία, αλλά και να θυμηθούν στιγμές από τη ζωή των προγόνων τους.

Τα «Ιπποκράτεια»

Τα «Ιπποκράτεια» γίνονται κάθε δύο χρόνια το μήνα Οκτώβριο και είναι αφιερωμένα στον πατέρα της Ιατρικής, Ιπποκράτη. Διοργανώνονται από τον Πολιτιστικό Οργανισμό του Δήμου Λαρισαίων σε συνεργασία με φορείς της πόλης.

Διαρκούν τρεις ημέρες και στο διάστημα αυτό γίνονται επιστημονικές ιατρικές ανακοινώσεις. Επίσης, πραγματοποιούνται διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις, όπως επίσκεψη στο Μουσείο του Ιπποκράτη, εκθέσεις ζωγραφικής και βιβλίου, μουσικές εκδηλώσεις κ.ά.

Πηγές:

α) Η πόλη μας/Περιήγηση στην πόλη, (19 Ιουνίου 2014). Ανακτήθηκε από: larissa-dimos.gr

β) Πολιτισμός/Δ.Ο.Π.Α.Ε.Λ., (19 Ιουνίου 2014). Ανακτήθηκε από: larissa-dimos.gr

γ) Πολιτισμός/Δημοτικό Ωδείο, (19 Ιουνίου 2014). Ανακτήθηκε από: larissa-dimos.gr

δ) Πολιτισμός/ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ., (19 Ιουνίου 2014). Ανακτήθηκε από: thessaliko-theatre.gr

ε) Πολιτισμός/Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, (19 Ιουνίου 2014). larissa-dimos.gr